Kanał Aragoński
Śluzy Casablanca Kanału Aragońskiego | |||
Państwo | Hiszpania | ||
---|---|---|---|
Lata budowy | 1776–1790 | ||
Długość | 110 km | ||
Różnica poziomów | 0,08 m | ||
Początek | |||
Miejsce | Bocal de Fontellas, Fontellas, Navarra | ||
Koniec | |||
Miejsce | Fuentes de Ebro, Sragossa, Aragonia | ||
Typ kanału | irygacyjny, żeglugowy | ||
Śluzy | 3 | ||
brak współrzędnych | |||
|
Kanał Aragoński[1] (hiszp. Canal Imperial de Aragón) – żeglowny i irygacyjny kanał wodny o długości 110 km.
Kanał wybudowany został w latach 1776–1790 pomiędzy Fontellas w Navarze i Fuentes de Ebro w Saragossie. Jego budowa miała na celu usprawnienie i poszerzenie systemu nawadniania dawnego kanału irygacyjnego Acequia Imperial de Aragón poprzez dostarczenie wody z rzeki Ebro do Saragossy. W ten sposób utworzono także kanał transportowy dla podróżnych i towarów pomiędzy Tudelą i Saragossą[2].
Z budową kanału związane są takie postaci hiszpańskiego oświecenia jak: Pedro de Aranda, Ramón Pignatelli, José Moñino, hrabia Floridablanca[1] i Juan Martín de Goicoechea y Galarza[3].
Przypisy
- ↑ a b Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 112–113. ISBN 83-7414-248-0. OCLC 569990350.
- ↑ Canal Imperial. canalimperial.com. [dostęp 2016-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-04)]. (hiszp.).
- ↑ Pedro Jesús Fernández: Quién es quién en la pintura de Goya. Madrid: Celeste Ediciones, 1996, s. 66–67. ISBN 84-8211-063-2.
- VIAF: 234810043
- Catalana: 0033534