Karol Piotrowicz
porucznik rezerwy piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 23 października 1901 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | wiosna 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1919–1940 |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Karol Ludwik Piotrowicz herbu Leliwa (ur. 23 października 1901 w Bochni, zm. 1940 w Charkowie) – polski filozof, doktor nauk filozoficznych, dyrektor Biblioteki Polskiej Akademii Umiejętności (PAU), członek Zarządu Głównego Towarzystwa Historycznego, członek POW, porucznik piechoty rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Był synem Sebastiana i Marii z domu Mrugacz. Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej, a następnie od 1918 roku służył w Wojsku Polskim, biorąc czynny udział w działaniach wojennych z lat 1918–1921 jako żołnierz w szeregach 44 pułku piechoty, 123 pułku piechoty oraz 31 pułku piechoty. Po przejściu do rezerwy ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz Szkołę Podoficerów Zawodowych Piechoty. W 20-leciu międzywojennym był między innymi dyrektorem Biblioteki PAU oraz członkiem Zarządu Głównego Towarzystwa Historycznego. Przed wyborami do Rady Miasta Krakowa z 1938 został sekretarzem Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego[1].
Był przydzielony do 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 50. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[2].
Po wybuchu II wojny światowej w wyniku działań wojennych trafił do niewoli sowieckiej. Więziony był w obozie w Starobielsku. Na terenie obozu wygłaszał odczyty dla innych osadzonych jeńców[3]. a następnie wiosną 1940 roku został zamordowany w Charkowie.
Upamiętnienie
Upamiętnia go Dąb Pamięci zasadzony w jego rodzinnej Bochni przy drodze KN2[4]. Poświęcono mu również materiał multimedialny z cyklu „Epitafia katyńskie”, opracowany przez Media Kontakt i Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
Publikacje
- Index nominum et rerum quorum in volumine primo catalogi codicum manu scriptorum Musei Principum Czartoryski Cracoviensis mentio fit (1928)
- Laskowski Otto: Grunwald: recenzja (1930)
- Polonica zagranicą: kraje naddunajskie (1930, współautor: Jan Dąbrowski)
- Index Nominum Et Rerum Quorum in Volumine Secundo Catalogi Codicum Manu Scriptorum Musei Principum Czartoryski Cracoviensis Mentio Fit (1931)
- Catalogus codicum manu scriptorum Musei principum Czartoryski Cracoviensis: Index nominum et rerum ; [2]., Tomy 2-3 (1931)
- Bibliografia prac profesora dr Wacława Sobieskiego (1932)[5]
- Progranicze południowe i południowo-zachodnie (1936)
- Tragiczny zgon Mikołaja II księcia opolskiego (1938)[6]
Odznaczenia
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
- ↑ Prezydium Polskiego Bloku Katolickiego. „Głos Narodu”, s. 9-10, Nr 314 z 15 listopada 1938.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 608.
- ↑ Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. XXXII. [dostęp 2015-03-06].
- ↑ Katyń 1940-2010 upamiętniono przy drodze KN2. mojabochnia.pl. [dostęp 2013-01-26]. (pol.).
- ↑ KarolK. Piotrowicz KarolK., Bibljografja prac profesora dr. Wacława Sobieskiego, Kraków [1932] .
- ↑ KarolK. Piotrowicz KarolK., Tragiczny zgon Mikołaja II, księcia opolskiego, Kraków 1938 .
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 415. [dostęp 2015-03-06].
- Karol Piotrowicz – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-03-06].
- Maria Magdalena Blombergowa. Uczeni polscy rozstrzelani w Katyniu, Charkowie i Twerze. „Analecta”, s. 34, R. 9 Z. 2 (18) / 2000.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
Linki zewnętrzne
- Publikacje Karola Piotrowicza w bibliotece Polona