Kazimierz Kalicki
porucznik piechoty | |||
Data i miejsce urodzenia | 7 stycznia 1901 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | kwiecień 1940 | ||
Przebieg służby | |||
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego | ||
Formacja | |||
Jednostki | 81 Pułk Strzelców Grodzieńskich, | ||
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa, | ||
Odznaczenia | |||
|
Kazimierz Kalicki (ur. 7 stycznia 1901 w Kazimierzowie, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Kazimierz Kalicki był synem Kazimierza i Anieli z domu Kust, urodził się w Kazimierzowie, rejon solecznicki. Po ukończeniu Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu wcielony do armii rosyjskiej.
Od 1918 służył w I Korpusie Wschodnim. Następnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej w Wilnie.
W 1918, wstąpił na ochotnika do Wojska Polskiego. Został przydzielony do 81 pułku piechoty dosłużył się stopnia plutonowego. Za bohaterstwo w czasie walk z bolszewikami w wojnie polsko-bolszewickiej został odznaczony Virtuti Militari.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku, został zweryfikowany do stopnia podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i pozostał w 81 pułku. W 1922 został przeniesiony do rezerwy. Pracował w nadleśnictwie Ordynacji Zamojskich. W 1925 został przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów. Odbył ćwiczenia w Centralnej Szkole Strzelań oraz w 8 pułku piechoty Legionów. Kazimierz Kalicki awansował do stopnia porucznika rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku.
Pracował w nadleśnictwie Józefów w Ordynacji Zamojskiej.
W 1939 roku został zmobilizowany i wcielony do 8 pułku piechoty. W końcu września 1939 roku część wycofujących się zgodnie z rozkazem oddziałów 8 pułku przekroczyła Wieprz, gdzie natknęła się na oddziały sowieckie. Oficerowie zostali przewiezieni do Zamościa, skąd wywiezieni do obozów jenieckich w ZSRR.
Kazimierz Kalicki w 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie i pochowany w Piatichatkach na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 Minister Obrony Narodowej awansował go pośmiertnie do stopnia kapitana[1]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
Przypisy
Bibliografia
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków, Warszawa 2003, ISBN 83-916663-5-2, s. 204.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 - Ministerstwo Spraw Wojskowych, Biuro Personalne, Warszawa 1934, s. 55, 425;
- Ogrody wspomnień - Kazimierz Kalicki [dostęp 2012-06-06]