Kazimierz Wyderko

Kazimierz Wyderko
Ilustracja
Kazimierz Wyderko (przed 1934)
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1896
Kraków

Data i miejsce śmierci

4 czerwca 1970
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

od 1914

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

41 pułk piechoty

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Wyderko[1] vel Wyderka[2] (ur. 5 lutego 1896 w Krakowie, zm. 4 czerwca 1970 tamże) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie pracownika Magistratu w Krakowie Marcina (1855–1922) i Julii z d. Ślisz (1853–1926)[1][3]. Był starszym bratem Stanisława Józefa, podpułkownika Wojska Polskiego[4]. W 1914 złożył maturę w c. k. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie razem z Rudolfem Brandysem, Janem Pindela-Emisarskim, Marianem Luzarem i Czesławem Parczyńskim[5].

Służył w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie[6]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 154. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. W listopadzie 1925 został przesunięty ze stanowiska dowódcy I batalionu na stanowisko kwatermistrza[8][9]. W lipcu 1929 został przesunięty na stanowisko dowódcy baonu[10]. W styczniu 1931 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy Batalionu KOP „Borszczów”[11][12]. 14 grudnia 1931 został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. Z dniem 28 sierpnia 1932 został przeniesiony z KOP do 9 Pułk Piechoty Legionów w Zamościu[14][15]. W 1937 został przeniesiony do 41 Pułku Piechoty w Suwałkach na stanowisko dowódcy pułku. Na jego czele walczył w kampanii wrześniowej 1939. Około 10 września pod Ryczywołem dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II A Prenzlau[16]. Po uwolnieniu z niewoli powrócił do kraju.

Zmarł 4 czerwca 1970 w Krakowie[2]. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Rakowickim (kwatera XIV B-płd-32)[3].

Kazimierz był żonaty z Marią (1897–1988), z którą miał dwóch synów: Bohdana (1921–1976) i Andrzeja (ur. 1926)[3][15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. a b Kazimierz Wyderka. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-08-15].
  3. a b c Lokalizator grobów. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-10-02]..
  4. Stanisław Wyderka. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2024-08-15].
  5. Sprawozdanie 1914 ↓, s. 79, 83, jako Stanisław Wyderka.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 214, 351.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 735.
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 127 z 27 listopada 1925 roku, s. 689.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 52, 176.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929 roku, s. 210.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 905.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 15 grudnia 1931 roku, s. 397.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 439.
  15. a b Kolekcja VM ↓, s. 2.
  16. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-08-15].
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 6 stycznia 1923 roku, s. 18.
  18. Lewicki 1929 ↓, s. 58, jako Kazimierz Wyderka.
  19. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
  20. a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 25.
  21. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 31 z 16 września 1922 roku, s. 669.
  22. M.P. z 1936 r. nr 66, poz. 131.
  23. M.P. z 1928 r. nr 65, po. 89.
  24. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 52.

Bibliografia

  • Wyderko Kazimierz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.59-5063 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-24].
  • Sprawozdanie Dyrektora C. K. Gimnazyum św. Jacka w Krakowie za rok szkolny 1914. Kraków: Nakładem Funduszu Naukowego, 1914.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Adam Lewicki: Zarys historji wojennej 4-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.