Kościół św. Ignacego w Młyńcu Drugim
kościół filialny | |||||||
Kościół w 2022 roku | |||||||
Państwo | Polska | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Wyznanie | |||||||
Kościół | |||||||
Parafia Matki Bożej Częstochowskiej i św. Wacława w Lubiczu Górnym | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie gminy Lubicz | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||||||
Położenie na mapie powiatu toruńskiego | |||||||
53°03′57″N 18°48′50″E/53,065833 18,813889 | |||||||
|
Kościół św. Ignacego w Młyńcu Drugim – filialna świątynia katolicka, należąca do parafii Matki Bożej Częstochowskiej i św. Wacława w Lubiczu Górnym. Znajduje się we wsi Młyniec Drugi.
Kościół nad wysokim brzegu Drwęcy został zbudowany w 1750 roku przez jezuitów, którzy w I poł. XVII wieku kupili pobliską kaplicę[1].
Świątynia jest jednonawowa. Ma wieżę. Rokokowe wnętrze ma charakter sarmacki. Pochodzi ono z czasów budowy kościoła. Ołtarz główny pochodzi z ok. 1750 roku. Ołtarz zdobią rzeźby św. Franciszka Ksawerego i Ildefonsa, obraz św. Ignacego Loyoli oraz zasuwa ze św. Ignacym pokonującym Szatana. Jeden z ołtarzy bocznych jest ozdobiony rzeźbami Indian, co stanowi nawiązanie do działalności misyjnej św. Franciszka Ksawerego. Prospekt organowy z parapetem jest ozdobiony dekoracją malarską i snycerską. Z II poł. XVIII wieku pochodzą dwa malowane epitafia jezuitów toruńskich[1].