Konstanty Pereświet-Sołtan
Konstanty Pereświet-Sołtan, ppłk, 1935 r. | |||
podpułkownik piechoty | |||
Data i miejsce urodzenia | 8 marca 1885 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 31 grudnia 1943 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | do 1935 i 1939 | ||
Siły zbrojne | Armia Imperium Rosyjskiego | ||
Jednostki | 17 Pułk Piechoty | ||
Stanowiska | dowódca batalionu piechoty | ||
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa | ||
Odznaczenia | |||
|
Konstanty Pereświet-Sołtan (ur. 8 marca 1885 w Bajówce, zm. 31 grudnia 1943 w Warszawie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 8 marca 1885 w Bajówce, gub. mohylewskiej, w rodzinie Konstantego i Józefy ze Święcickich. Ukończył szkołę realną w Mohylewie. Studiował na Politechnice Kijowskiej. Podczas I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim, trafił do niewoli niemieckiej, gdzie zgłosił się do Legionów Polskich. W latach 1918–1935 służył w Wojsku Polskim[1]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 41 pułku piechoty.
19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[2]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 17 pułku piechoty[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 396. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4]. 22 lipca 1922 roku został zatwierdzony na stanowisku dowódcy I batalionu 17 pułku piechoty w Rzeszowie[5][6][7]. 1 grudnia 1924 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 79. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8].
Z dniem 25 lutego 1925 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy 13 batalionu granicznego w Kopyczyńcach[9]. W lutym 1926 roku został przeniesiony na stanowisko dowódcy 23 batalionu granicznego[10].
29 stycznia 1929 roku został przeniesiony z KOP do 30 pułku Strzelców Kaniowskich w Warszawie na stanowisko dowódcy pułku[11]. W 1931 roku był słuchaczem V Kursu Unifikacyjnego dowódców pułków piechoty. Ówczesny komendant Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, pułkownik Bruno Olbrycht wystawił mu następującą opinię: „pracowity, niezdecydowany, powierzchowny, taktycznie nieopanowany”[12]. W marcu 1932 roku otrzymał przeniesienie do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko inspektora poborowego[13][14]. W grudniu 1933 roku został przeniesiony do Komendy Miasta Warszawy na stanowisko zastępcy komendanta z równoczesnym powierzeniem czasowo obowiązków komendanta miasta Warszawy[15]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[16].
W kampanii wrześniowej 1939 roku był oficerem sztabu dowódcy piechoty Zgrupowania „Brześć”.
Zmarł 31 grudnia 1943. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A21-tuje-6)[17].
Od 13 lipca 1920 był mężem Bronisławy z domu Rouba[1] (zm. 1969). Ich syn Tadeusz Józef Pereświet-Sołtan (1921–1996) był żołnierzem AK ps. Karcz, uczestnikiem powstania warszawskiego[18].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[1] nr 657
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)[1]
- Złoty Krzyż Zasługi (16 marca 1934)[19][20]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[1]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[1]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę[1]
- Order Krzyża Orła III klasy (Estonia)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 231. [dostęp 2021-09-03].
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, poz. 789.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 70, 881.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 32.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 22 z 22 lipca 1922 roku, s. 546.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 173, 402.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 164, 344.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 732.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 397.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117, 165.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 33.
- ↑ Referat Personalny GISZ - opinie z kursów o oficerach, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1/118 s. 509.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 229.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 19, 453.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 8.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ Powstańcze Biogramy - Tadeusz Pereświet-Sołtan [online], www.1944.pl [dostęp 2020-11-14] (pol.).
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 19 marca 1934 roku, s. 120.
Bibliografia
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
- Rocznik Oficerski 1932. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1932. [dostęp 2016-06-11].