Kryterium Schlömilcha zagęszczające

Kryterium Schlömilcha zagęszczającekryterium zbieżności szeregów o wyrazach nieujemnych, udowodnione przez niemieckiego matematyka, Oskara Schlömilcha.

Kryterium

Niech dany będzie szereg liczbowy

n = 1 a n , {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }a_{n},}
(A)

którego ciąg wyrazów jest nierosnący oraz a n 0 {\displaystyle a_{n}\geqslant 0} dla wszelkich n . {\displaystyle n.} Ponadto niech dany będzie rosnący ciąg liczb naturalnych

u ( 1 ) < u ( 2 ) < u ( 3 ) < {\displaystyle u(1)<u(2)<u(3)<\ldots }

o tej własności, że

Δ u ( n ) Δ u ( n 1 )   =   u ( n + 1 ) u ( n ) u ( n ) u ( n 1 )   <   N {\displaystyle {\frac {\Delta u(n)}{\Delta u(n-1)}}\ =\ {\frac {u(n+1)-u(n)}{u(n)-u(n-1)}}\ <\ N}

dla pewnego N > 0 {\displaystyle N>0} oraz wszystkich n . {\displaystyle n.} Wówczas szereg (A) jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy zbieżny jest szereg

n = 0 Δ u ( n ) a u ( n )   =   n = 0 ( u ( n + 1 ) u ( n ) ) a u ( n ) {\displaystyle \sum _{n=0}^{\infty }{\Delta u(n)}\,a_{u(n)}\ =\ \sum _{n=0}^{\infty }{\Big (}u(n+1)-u(n){\Big )}a_{u(n)}} [1].

Konsekwencje

Biorąc

u ( n ) = 2 n ( n N ) , {\displaystyle u(n)=2^{n}\quad (n\in \mathbb {N} ),}

otrzymuje się kryterium Cauchy’ego zagęszczające[2].

Przykład zastosowania

Szereg

n = 1 1 2 n {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }{\frac {1}{2^{\sqrt {n}}}}}

jest zbieżny. Istotnie, biorąc

u ( n ) = n 2 , {\displaystyle u(n)=n^{2},}

mamy

Δ u ( n ) Δ u ( n 1 ) = u ( n + 1 ) u ( n ) u ( n ) u ( n 1 ) = ( n + 1 ) 2 n 2 n 2 ( n 1 ) 2 3 {\displaystyle {\frac {\Delta u(n)}{\Delta u(n-1)}}={\frac {u(n+1)-u(n)}{u(n)-u(n-1)}}={\frac {(n+1)^{2}-n^{2}}{n^{2}-(n-1)^{2}}}\leqslant 3}

dla wszelkich n. Oznacza to, że kryterium Schlömilcha zagęszczające się stosuje. Zatem rozważany szereg jest zbieżny wtedy i tylko wtedy, gdy zbieżny jest szereg

n = 1 ( n + 1 ) 2 n 2 2 n 2 = n = 1 2 n + 1 2 n . {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }{\frac {(n+1)^{2}-n^{2}}{2^{\sqrt {n^{2}}}}}=\sum _{n=1}^{\infty }{\frac {2n+1}{2^{n}}}.}

Zbieżność powyższego szeregu wynika z kryterium d’Alemberta, a więc wyjściowy szereg jest istotnie zbieżny[3].

Przypisy

Bibliografia

  • D.D. Bonar, M. Khoury Jr., Real Infinite Series. Mathematical Association of America, Washington DC, 2006.