Krzysztof Mętrak

Krzysztof Czesław Mętrak (ur. 1 lutego 1945 w Garwolinie^[1] , zm. 4 sierpnia 1993 w Warszawie) – polski krytyk filmowy i literacki, poeta^[2].

Syn profesora SGGW Czesława Mętraka (1915–2005) i Teresy^[1]. Pierwsze lata życia spędził w Jeleniej Górze. W 1950 rodzice przeprowadzili się do Warszawy na ulicę Nowolipie 9. W wieku 4 lat nauczył się czytać i pisać^[3]. W 1962 ukończył szkołę średnią im. Romualda Traugutta^[3]. Jego praca maturalna Mijam miasto obok otrzymała nagrodę czasopisma Stolica. W tym samym roku wygrał także konkurs pisma Życie Literackie pt. Mój bohater literacki. Debiutował w 1962 roku. W 1960 został piłkarzem Polonii Warszawa^[3]. Występował na pozycji pomocnika^[4]. Zrezygnował z kariery sportowca i podjał studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim^[5]. Od 1963 współpracował z tygodnikiem Współczesność^[5]. W kwietniu 1965 otrzymał od Uniwersytetu Marii Curie Składowskiej nagrodę za referat Stanisław Grochowiak – biografia twórcza^[5]. Jego magisterium którego promotorem był Stefan Żółkiewski o pisarzu Młodej Polski o Stanisławie Brzozowskim liczyło 12 stron^[5]. Od 1966 publikował w Warszawskim piśmie Kultura. Następnie awansował na kierownika działu krytyki literackiej pisma^[5]. W 1967 publikował w Życiu Warszawy cykl "Potyczki z Młodą literaturą".^[6] W tym samym roku został członkiem Związku Literatów Polskich^[5].W latach 1967-1988 współpracował z Tygodnikiem Kulturalnym pisząc cykl "Lektury i problemy". W 1978 został usunięty z pisma Kultura za wiersz Opatrzność, w którym cenzura dopatrzyła się aluzji do śmierci Janusza Wilhelmiego^[6]. W 1969 na zaproszenie Bogusława Michałka zaczał publikować w tygodniku Film^[7]. W tygodniku w latach 1971-1973 tworzył cykl Plamy na ekranie^[8] A w 1973-1974 był kontynuwany w Ekranie. Nastepnie został wydany jako teksty z kultury i Kina jako "Autografy na Ekanie". Od 1972 pisał do prasy wydawanej w Medalionie o historii polskiego kina^[8]. Od marca 1973 pracował w tygodniku Piłka Nożna. W tygodniku pisał felietony w rubryce Grzejąc ławę^[4].

W 1976 wziął ślub z Bogusławą Rygiel-Jasińską^[9]. W 1982 rozwiódł się po sześciu latach małżeństwa. W 1989 został członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich^[9].

Współpracował z pismami literackimi i filmowymi. Pisał między innymi dla „Expressu Wieczornego”, „Filmu”, „Ekranu”, „Sportowca”, „Kultury”, „Współczesności”, „Literatury”, „Twórczości”, „Tygodnika Kulturalnego”, „Radaru”^{[potrzebny przypis][2]}. Felietonista tygodnika „Piłka Nożna”^[10], współredaktor „Encyklopedii piłkarskiej Fuji”.^{[potrzebny przypis]} Związany z opozycją antykomunistyczną^[2]. Laureat Nagrody Kisiela w 1990 roku^[2].

Zmarł 4 sierpnia 1993 na zawał serca. W jego pogrzebie uczestniczyli ludzie ze świata kina i sportu m.in. trener Kazimierz Górski^[10]. Pośmiertnie został uhonorowany nagrodą przewodniczącego Komitetu Kinematografii Laterna Magica^[10]. Jest pochowany na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie, kwatera: E-III-1 rząd: 1, grób:13^[10].

Od 1994 roku organizowany jest Konkurs o nagrodę im. Krzysztofa Mętraka dla młodych krytyków filmowych^[11].

Ta sekcja od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

• Legendy nie umierają
• Autografy na ekranie
• Po seansie
• Jeśli jest niebo, będę tam
• Słownik filmowy^[10]
• Krytyka – twórczość przeklęta ^[10]
• Grzejąc ławę ^[10]
• Notatki z pawlacza^[10]
• Dziennik 1969-1979^[11]
• Dziennik 1979-1983^[11]

• Barbara Giza, Piotr Zwierzchowski: Krzysztof Mętrak. Scholar, 2019. ISBN 978-83-65390-42-4.