Księżniczka cyrkówka
Kazimiera Niewiarowska i Ludwik Sempoliński w operetce Księżniczka cyrkówka (1927) | |
Rodzaj | operetka |
---|---|
Muzyka | |
Libretto | Julius Brammer i Alfred Grünwald |
Liczba aktów | 3 |
Język oryginału | |
Źródło literackie | Student żebrak |
Data powstania | 1926 |
Prapremiera | 26 marca 1926 |
Premiera polska | 25 stycznia 1927 |
Księżniczka cyrkówka (niem. Die Zirkusprinzessin) – operetka Imre Kálmána w trzech aktach z 1926 roku. Premiera miała miejsce w Wiedniu 26 marca 1926 roku. Libretto zostało napisane przez Juliusa Brammera i Alfreda Grünwalda.
Historia utworu
Po sukcesie Hrabiny Maricy w odnowionym przez Huberta Marischkę Theater an der Wien, Kálmán napisał muzykę do kolejnego przeboju operetkowego[1]. Libretto Juliusa Brammera i Alfreda Grünwalda stanowiło przeróbkę Studenta żebraka Millöckera. Przeniesienie akcji sztuki do carskiej Rosji i zderzenie ze sobą świata arystokratycznych salonów i cyrkowych popisów, dało Kálmánowi możliwość napisania barwnej, jakkolwiek wtórnej w stosunku do Hrabiny Maricy, partytury[2].
Utwór miał premierę 26 marca 1926 i przyniósł kompozytorowi spory sukces. Rola, głównej bohaterki, Fedory, ze względu na efektowne, melodyjne arie, weszła na stałe do repertuaru wielkich primadonn operetkowych.
W Polsce Księżniczka cyrkówka miała premierę 25 stycznia 1927 roku. W roli Fedory wystąpiła Lucyna Messal, Mabel śpiewała Kazimiera Niewiarowska, Tonia − Ludwik Sempoliński, a księcia Sergiusza − Józef Redo. Operetka była kilkakrotnie filmowana. Za najlepszą ekranizację uważa się produkcję amerykańską z 1936 roku z Annabellą[3].
Osoby
- księżna Fedora Palińska
- książę Sergiusz Władimir
- hrabia Saskuskin - rotmistrz
- von Petrowicz - porucznik
- baron Piotr Brusowski - adiutant księcia Sergiusza
- Stanisławski - dyrektor cyrku
- Mister X
- Luigi Pinelli - reżyser w cyrku
- Mabel Gibson - woltyżerka
- baron Rasumowski
- Samuel Friedländer
- Karla Schlumberger - właścicielka hotelu "Arcyksiążę Karol"
- Tonio - jej syn
- Pelikan - starszy kelner[4]
Przypisy
Bibliografia
- Bernard Grun: Dzieje operetki. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1974.
- Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. T. 1. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, 2008. ISBN 978-83-224-0899-5.
- Lucjan Kydryński: Przewodnik operetkowy. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984. ISBN 83-224-0316-X.
- Lucjan Kydryński: Usta milczą dusza śpiewa. Opowieść o życiu i twórczości Franciszka Lehára. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1992. ISBN 83-212-0621-2.
- p
- d
- e
|