Kuklik rozesłany
Morfologia | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | kuklik | ||
Gatunek | kuklik rozesłany | ||
Nazwa systematyczna | |||
Geum reptans L. Sp. Pl. 1: 501. 1753[3] | |||
|
Kuklik rozesłany[4] (Geum reptans L.) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych. Występuje w Europie: w Karpatach i Alpach oraz w górach Półwyspu Bałkańskiego. W Polsce występuje wyłącznie w Tatrach[5].
Morfologia
- Pokrój
- Niska roślina (wysokość 3-20 cm) tworząca rozesłane, niskie kępy i od tego pochodzi gatunkowa nazwa łacińska i polska tej rośliny. Posiada długi, mocny korzeń i wytwarza nadziemne rozłogi[6].
- Łodyga
- Wzniesiona, ulistniona i cała gęsto owłosiona[5].
- Liście
- Przerywano-pierzaste. Szczytowy odcinek jest 3-5-dzielny lub klapowany i rzadko tylko większy od odcinków bocznych. Listki są głęboko wcinane i brzegiem gęsto orzęsione. Przylistki liści łodygowych są całobrzegie
- Kwiaty
- Pojedyncze na szczycie pędu. Są żółte i mają średnicę do 4 cm. Płatków korony 6-7, wewnątrz liczne pręciki i słupki. Szyjki słupków są nieczłonowane.
- Owoc
- Owoc zbiorowy podobny do włochatej kulki, złożony z niełupek. Po przekwitnięciu szyjka słupka wydłuża się tworząc długi i pokryty czerwonymi, piórkowatymi włoskami wyrostek ułatwiający roznoszenie nasion przez wiatr[5].
- Okaz kwitnący
- Okaz owocujący
- Liście i rozłogi
Biologia i ekologia
- Rozwój
- Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia, zapylana jest przez owady. Nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria). Rozmnaża się także wegetatywnie przez rozłogi[5].
- Siedlisko
- Oreofit, występuje powyżej górnej granicy lasu, głównie w dwóch najwyższych piętrach – piętrze alpejskim i turniowym. Rośnie głównie na podłożu granitowym, porastając szczeliny skalne i piargi[5].
- Fitosocjologia
- W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Androsacetalia alpinae i gatunek wyróżniający dla Ass. Oxyrio-Saxifragetum[7].
- Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-23] (ang.).
- ↑ The Plant List. [dostęp 2017-01-11].
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
- ↑ a b c d e Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
- ↑ Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):