Kungsholms kyrka

Kungsholms kyrka

Ulrika Eleonora kyrka

Widok z południowego zachodu
Państwo	Szwecja
Miejscowość	Sztokholm
Adres	Kaplansbacken 1, 112 24 Stockholm
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Szwecji
Parafia	Västermalms[1]
Imię	Ulryki Eleonory
Historia Data rozpoczęcia budowy 1673 Data zakończenia budowy 1688 Data poświęcenia 2 grudnia 1688 Ważniejsze przebudowy 1810
Dane świątyni Styl barok Architekt Mathias Spieler(inne języki) Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie regionu Sztokholm Kungsholms kyrka
Położenie na mapie Szwecji Kungsholms kyrka
59°19′44″N 18°02′56″E/59,328889 18,048889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Ulryki Eleonory (szw. Ulrika Eleonora kyrka), zwany Kungsholms kyrka – luterańska świątynia znajdująca się w Sztokholmie, w dzielnicy Kungsholmen. Należy do parafii Västermalms.

Do 1671 roku teren, na którym znajduje się świątynia należał do parafii św. Klary. 21 marca 1671 roku otrzymano pozwolenie na budowę kościoła, do czasu jego wzniesienia nabożeństwa odprawiano w prywatnym budynku pełniącym funkcję mieszkania, warsztatu i magazynu^[2]. Fundamenty pod budowę świątyni położono w 1673 roku, projekt sporządził Mathias Spieler(inne języki)^[3]. Prace jednak wkrótce przerwano z powodów finansowych. W 1679 roku prowizoryczna świątynia została doszczętnie zniszczona przez pożar. Budowę wznowiono w 1685 i ukończono w 1688 roku. 2 grudnia 1688 roku kościół konsekrowano w obecności króla Karola XI, jego żony Ulryki Eleonory i królowy-wdowy Jadwigi Eleonory^[2]. W 1810 roku wzniesiono kopułę z latarnią. W latach 2017–2018 świątynię odrestaurowano^[3].

Kościół jednonawowy, z transeptem. Ołtarz główny, ze sceną Zmartwychwstania Pańskiego, wykonał Fredrik Westin, a cynowy krucyfiks – Ture Jerkman. Ambonę w stylu empire wybudował w 1820 roku Carl Christoffer Gjörwell. Chrzcielnicę, autorstwa Caspara Schrödera, zdobią wizerunki ewangelistów z atrybutami oraz figura Chrystusa w otoczeniu dzieci^[3].

34-głosowe, elektropneumatyczne organy wykonano w 1898 roku w zakładzie Åkerman & Lund Orgelbyggeri. W 1956 roku warsztat Hammarbergs Orgelbyggeri AB(inne języki) rozbudował instrument do 47 głosów i wykonał drugie, mniejsze organy, o mechanicznej trakturze gry^[4].

• 
  Widok z lotu ptaka
• 
  Północna elewacja
• 
  Latarnia
• 
  Wnętrze
• 
  Ołtarz
• 
  Ambona
• 
  Epitafium Zachariasa Hallingsa
• 
  Organy