Leonard Rose
Leonard Rose, 1961 | |
Imię i nazwisko | Leonard Joseph Rose |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 lipca 1918 |
Pochodzenie | amerykańskie |
Data i miejsce śmierci | 16 listopada 1984 |
Instrumenty | wiolonczela |
Gatunki | |
Zawód | wiolonczelista |
Leonard Joseph Rose[1] (ur. 27 lipca 1918 w Waszyngtonie, zm. 16 listopada 1984 White Plains w stanie Nowy Jork[1][2]) – amerykański wiolonczelista.
Życiorys
Urodził się w rodzinie emigrantów pochodzących z Kijowa[2]. Lekcje gry na wiolonczeli początkowo pobierał u ojca, następnie u Waltera Grossmana w Miami Conservatory oraz Franka Millera w Nowym Jorku[2]. W latach 1934–1938 był uczniem Felixa Salmonda w Curtis Institute of Music w Filadelfii[1][2]. Pełnił funkcję pierwszego wiolonczelisty NBC Symphony Orchestra (1938–1939) i Cleveland Orchestra (1939–1943)[1]. Od 1943 do 1951 roku był pierwszym wiolonczelistą New York Philharmonic[1][2].
Był wykładowcą Juilliard School of Music (1947–1951 i 1962–1984) oraz Curtis Institute of Music (1951–1962)[1]. Do jego uczniów należeli Stephen Kates, Lynn Harrell i Yo-Yo Ma[1]. Jako wiolonczelista występował i nagrywał wraz z m.in. Glennem Gouldem, Garym Graffmanem, Isaaciem Sternem i Eugene Istominem[2]. Był pierwszym wykonawcą Koncertu wiolonczelowego Petera Mennina (1956) i dedykowanego mu A Song of Orpheus Williama Schumana (1962)[2].
Przypisy
- Britannica: biography/Leonard-Rose
- Universalis: leonard-rose
- БРЭ: 3516857
- Hrvatska enciklopedija: 68791