Leonato de Manoppello

Leonato de Manoppello (zm. 25 marca 1182) – włoski benedyktyn i kardynał. Jego imię podawane jest także jako Leonas i Leone.

Pochodził z rodziny hrabiów Manoppello, wygnanych ze swego hrabstwa przez króla Sycylii Rogera II ok. 1140 roku. Wstąpił do zakonu benedyktynów w klasztorze S. Clemente w Casauria (Abruzja). W 1147 został subdiakonem Świętego Kościoła Rzymskiego. W grudniu 1152 roku wybrano go na opata jego macierzystego klasztoru S. Clemente w Casauria, jednak wskutek sprzeciwu króla Rogera II (zm. 1154) i hrabiego Manoppello Boamunda dopiero trzy lata później został zatwierdzony na tym stanowisku przez papieża Adriana IV. W okresie schizmy antypapieża Wiktora IV i jego następców (1159-1178) popierał prawowitego papieża Aleksandra III, który na konsystorzu celebrowanym 21 marca 1170 roku mianował go kardynałem diakonem. Pomimo tej nominacji pozostał opatem w Casauria i nie należał do kurii papieskiej; z tego też względu nie występuje wśród sygnatariuszy bulli papieskich. W latach 1159–1179 uzyskał szereg przywilejów papieskich dla swojego opactwa. Brał udział w Trzecim Soborze Laterańskim w 1179 roku. Zmarł w 1182, pochowano go w bazylice San Erasmo w Veroli.

• Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Tybinga 1963, s. 119-121

• Salvador Miranda: Kardynałowie kreowani w 1170 roku. [dostęp 2009-01-12]. (ang.).Sprawdź autora:1.
• Graham Laud: The Latin Church in Norman Italy. Cambridge University Press, 2007. ISBN 0-521-25551-1. [dostęp 2009-01-12]. (ang.). Brak numerów stron w książce
• Herbert Bloch: Monte Cassino in the Middle Ages. Ed. di Storia e Letteratura, 1986. [dostęp 2009-04-01]. (ang.). Brak numerów stron w książce