Luis de La Cruz y Ríos
 Autoportret (c.1830) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 1776 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1853 | ||
| Narodowość | hiszpańska | ||
| Dziedzina sztuki | malarstwo | ||
| Epoka | rokoko | ||
| |||
Luis de la Cruz y Ríos – hiszpański malarz pochodzący z Teneryfy.
Początkowo uczył się w pracowni ojca Manuela Antonia de la Vera Cruz, który był malarzem. Tworzył na Teneryfie, później przeniósł się na Gran Canaria, aby pracować w katedrze. W 1815 r. został mianowany nadwornym malarzem króla Ferdynanda VII i przeniósł się na półwysep. Pracując na dworze wyróżnił się jako portrecista i miniaturzysta[1]; Ferdynand VII chętnie obdarowywał swoich gości jego miniaturami. Swoje ostatnie lata spędził w Andaluzji, gdzie był nauczycielem pejzażysty Carlosa de Haes.
Wybrane dzieła
- Retrato de la reina María Josefa Amalia de Sajonia
- Retrato de Fernando VII
- Retrato de María Francisca de Braganza
- Carlota Joaquina de Borbón, reina de Portugal
- Retrato de Lorenzo de Urtusaustegui y Lugo Viña
- Autoportret
Przypisy
- ↑ Enrique Lafuente Ferrari: Breve Historia de la Pintura Española, Tom II. Madryt: Ediciones AKAL, 1987, s. 438. ISBN 84-760-0182-7.
