Małyńsk

Małyńsk

Малинськ

Cerkiew prawosławna w Małyńsku
Herb Flaga
Państwo	Ukraina
Obwód	rówieński
Rejon	bereźneński
Powierzchnia	1,62 km²
Wysokość	172 m n.p.m.
Populacja (2001) • liczba ludności	1700
Nr kierunkowy	+380 8–03653
Kod pocztowy	34610
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego Małyńsk
Położenie na mapie Ukrainy Małyńsk
51°05′41″N 26°32′54″E/51,094722 26,548333
Multimedia w Wikimedia Commons

Małyńsk (ukr. Малинськ) – wieś na Ukrainie w obwodzie rówieńskim, w rejonie bereźneńskim. W 2001 roku liczyła 1700 mieszkańców^[1].

Znajduje się tu stacja kolejowa Małyńsk, położona na linii Równe – Baranowicze – Wilno.

Miejscowość powstała na bazie osady budowniczych linii kolejowej Równe-Wilno ukończonej w 1905 roku. Jej nazwa pochodzi od nazwiska miejscowego magnata - Małyńskiego. W osadzie mieszkali głównie robotnicy pracujący w tartaku eksploatującym okoliczne lasy, smolarni i innych zakładach. Po rewolucji 1905 roku do pracy w nich zesłano do Małyńska wielu rewolucjonistów.

Spalony podczas I wojny światowej przez Rosjan w obawie przed zajęciem przez Niemców.

W II Rzeczypospolitej Małyńsk należał do gminy Bereźne w powiecie kostopolskim województwa wołyńskiego. Przeważała w nim ludność polska.

Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki w 1941 roku w Małyńsku Ukraińcy dokonali pogromu Żydów plądrując żydowskie domy. W latach 1942–1943 Ukraińcy zabili w Małyńsku 19 Polaków wymuszając wyjazd pozostałych na roboty przymusowe w III Rzeszy^[2].

W czasie okupacji niemieckiej mieszkający tutaj Polacy - Jan Rościszewski, Janina Wiluszyńska (po mężu Maciuba) i Stefania Wiluszyńska (po mężu Całow) - udzielali pomocy Żydom, za co w 1998 roku Instytut Jad Waszem uhonorował ich tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata^[3][4].

• Bolesław Iwaniuk: Dzieje Małyńska. [dostęp 2012-10-20]. (pol.).
• Wspomnienia małyńszczan