Maciej Zieliński (kompozytor)

Ten artykuł dotyczy polskiego kompozytora. Zobacz też: inne osoby o tym samym imieniu i nazwisku.

Maciej Zieliński

Data i miejsce urodzenia	29 marca 1971 Warszawa
Pochodzenie	polskie
Gatunki	muzyka poważna, muzyka filmowa, muzyka rozrywkowa
Zawód	kompozytor
Wydawnictwo	Dux, Acte Préalable, Polskie Nagrania Edition

Zobacz w Wikiźródłach hasło Maciej Zieliński w Encyklopedii Muzycznej PWM

Maciej Zieliński (ur. 29 marca 1971 w Warszawie)^[1] – polski kompozytor.

W 1996 ukończył z wyróżnieniem warszawską Akademię Muzyczną w klasie kompozycji Mariana Borkowskiego. W latach 1993–1997 brał udział w Międzynarodowych Kursach dla Młodych Kompozytorów organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej oraz w I Międzynarodowych Spotkaniach Młodych Kompozytorów w Apeldoorn w Holandii, gdzie doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Louisa Andriessena, Osvaldasa Balakauskasa, Martina Bresnicka(inne języki), Petera Michaela Hammela, Zygmunta Krauzego, Hanny Kulenty, Daryla Runswicka, Witolda Szalonka, Jōjiego Yuasy i innych. W latach 1998–1999 odbył studia podyplomowe w Royal Academy of Music w Londynie w klasie kompozycji Paula Pattersona^[1][2].

W 1996 uczestniczył w duńskim projekcie pod nazwą „96 Churches”, komponując utwór tractus będący polską częścią European Requiem. W 2000 jego utwór Lutosławski in memoriam został wybrany przez Associated Board of Royal Schools of Music do programu egzaminacyjnego szkół angielskich na lata 2000–2006^[1].

Jego utwory były wykonywane na wielu festiwalach, m.in. na Gdańskich Spotkaniach Młodych Kompozytorów „Droga” (1994), Festiwalu „Warszawska Jesień” (1994, 1995, 1998, 2004), Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie (1994), Festiwalu Muzyki Elektronicznej w Pradze (1995), Synthesizer-Musik-Festival w Brunszwik w Niemczech (1995), Dniach Muzyki Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu (1995, 1996), International Festival of Choral Art „Jihlava ’96” w Czechach (1996), „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu (1996), Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Współczesnej „Two Days and Two Nights in Odessa” (1996), European Youth Music Festival Copenhagen ’96 w Danii (1996), Forum Lutosławskiego w Warszawie (1996, 1998), Międzynarodowy Festiwal Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” w Częstochowie (1997), Musica del Novocento w Rzymie (1998), Park Lane Festival w Londynie (1999), 200 Years of Russian Music w Londynie (1999), Commemorative Concert for Witold Lutosławski w Londynie (1999), Audio Art w Warszawie (1999), World Music Days w Bukareszcie (1999), Warszawskie Spotkania Muzyczne (1999, 2000, 2004, 2005)^[1][2].

Maciej Zieliński otrzymał wiele nagród na konkursach kompozytorskich w kraju i za granicą, m.in.: II nagrodę Kapituły Krytyków II Forum Młodych Kompozytorów w Krakowie (1994), II nagrodę w I Konkursie Młodych Kompozytorów „Musica Sacra” (1995), II nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Muzyki Syntezatorowej i Komputerowej w Brunszwiku (1995) za Alone in a Crowd..., III nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim „Jihlava ’96” w Czechach (1996) za Domine, quis habitabit, III nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim w Gdańsku (1997), Josiah Parker Composition Prize w Wielkiej Brytanii (1999), Alan Bush Composition Prize w Wielkiej Brytanii (1999), nagrodę główną w Konkursie Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej na Projekt Multimedialny (Clouds)(1999). Otrzymał również Stypendium Ministra Kultury i Sztuki (1995) oraz British Council Fellowship Award (1998)^[1][2].

Jego kompozycje wydawały takie wytwórnie fonograficzne, jak Dux, Acte Préalable, Polskie Nagrania Edition, a także były emitowane przez wiele radiofonii europejskich. Płyta z jego I Kwartetem smyczkowym (1994) w wykonaniu żeńskiego kwartetu DAFÔ i wydana przez wytwórnię Dux otrzymała nagrodę Fryderyk 2002^[2][3].

Jako juror i moderator uczestniczył w wielu konkursach kompozytorskich, m.in. im. Tadeusza Bairda, „Musica Sacra”, w międzynarodowym konkursie kompozytorskim w Radziejowicach (2000) oraz w ISCM World Music Days 2002 i 2004. Jest członkiem Związku Kompozytorów Polskich, Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej, Stowarzyszenia Artystów i Wykonawców Polskich oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Od 2002 pełni funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Od 2004 jest członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich, a od 2005 członkiem Komisji Rewizyjnej ZAiKS-u^[2].

Ważne miejsce w jego twórczości zajmuje muzyka poważnej. Jego idiomem jest wyrazista ekspresja, dbałość o szczegóły formy i języka muzycznego, przy zróżnicowaniu obsady i środków wykonawczych. Stosuje nieregularne grupy rytmiczne (także polirytmię) i techniki glissandowe (Shining, 1996). W Concerto inquieto (2010) sięgnął po technikę dodekafoniczną, rozbijając równocześnie serie na nieregularne grupy, przez co uzyskał poszarpany i „neurotycznie” niepokojący tok narracji^[4].

Jednak twórczość Zielińskiego to w dużej części muzyka filmowa, teatralna i rozrywkowa. Skomponował i zaaranżował wiele piosenek do produkcji telewizyjnych. Jego najbardziej znaną piosenką jest Kto wie? w wykonaniu zespołu De Su, która przez dwa lata z rzędu gościła na pierwszych miejscach list przebojów (2000, 2001), stając się jedną z najczęściej emitowanych piosenek świątecznych w Polsce^[3].

Skomponował także muzykę do kilkuset reklam wielu znanych firm i brandów. Do jego największych sukcesów na tym polu należy piosenka Najmilsza chwila poranka, temat przewodni ERY GSM i kilka kampanii dla tej firmy (1997-1999) oraz nagrody Tytan '93 (Kawa Jacobs), Tytan '96 (Coca-Cola Christmas Charity) i Kreatura 2000 za najlepszą muzykę (Procter&Gamble Ciepło-Zimno)^[3].

(na podstawie materiałów źródłowych^[4][3])

• 1996 – Gry uliczne
• 2000 – Świąteczna przygoda, wspólnie z Rafałem Wnukiem
• 2004 – Nigdy w życiu!
• 2004 – Kryminalni
• 2006 – Tylko mnie kochaj
• 2006 – Dublerzy
• 2007 – Dlaczego nie!
• 2007 – Barwy szczęścia
• 2008 – To nie tak jak myślisz kotku
• 2008 – Nie kłam kochanie
• 2011 – Och Karol 2
• 2014 – Fotograf – nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł 2016 w kategorii najlepsza muzyka
• 2014 – Na sygnale
• 2015 – Wkręceni 2
• 2016 – Sługi boże – nominacja do Polskiej Nagrody Filmowej, Orzeł 2017 w kategorii najlepsza muzyka
• 2022 – Gierek

• Ewa Cichoń: Zieliński Maciej. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 12: W–Ż część biograficzna. Kraków: PWM, 2012, s. 363-364. ISBN 978-83-224-0935-0. (pol.).

• Maciej Zieliński w bazie AllMusic (ang.)
• Maciej Zieliński w bazie Discogs.com (ang.)
• Dyskografia Macieja Zielińskiego w bazie MusicBrainz (ang.)
• Maciej Zieliński w bazie Filmweb
• Maciej Zieliński w bazie filmpolski.pl
• Maciej Zieliński w bazie IMDb (ang.)
• Wywiad z Maciejem Zielińskim w Soundtracks.pl