Marceli Ignaczak
rotmistrz | |
Data i miejsce urodzenia | 16 stycznia 1894 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 listopada 1939 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Marceli Ignaczak (ur. 16 stycznia 1894 w Warszawie, zm. 15 listopada 1939 w Tomaszowie Lubelskim) – rotmistrz Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
Urodził się 16 stycznia 1894 w Warszawie, w rodzinie Kazimierza[1].
10 sierpnia 1915 wstąpił do Legionów Polskich[2]. Służył jako ułan w III plutonie 4. szwadronu 1 pułku ułanów[2].
Służył w 3 pułku szwoleżerów w Suwałkach[3][4][5][6][7]. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1923 w korpusie oficerów jazdy[8][9], a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1921 w korpusie oficerów kawalerii[10]. 27 stycznia 1930 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1930 stopień rotmistrza w korpusie oficerów kawalerii i 59. lokatą[11]. Z dniem 4 sierpnia 1932 został przydzielony na czteromiesięczny VI kurs pionierów dla oficerów pułków piechoty i kawalerii w Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie[12]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do 1 szwadronu pionierów w Ostrołęce na stanowisko dowódcy szwadronu[13]. W marcu 1939 służył w 4 pułku strzelców konnych w Płocku na stanowisku dowódcy 3. szwadronu. Na czele tego pododdziału walczył w kampanii wrześniowej[14].
23 września 1939 w walkach pod wsią Jacnia został ciężko ranny[15]. 15 listopada 1939 w szpitalu powiatowym w Tomaszowie Lubelskim zmarł w następstwie odniesionych ran[16]. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Tomaszowie Lubelskim[16].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[17][18]
- Srebrny Krzyż Zasługi[19]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[20]
Przypisy
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-03]..
- ↑ a b Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-06-04].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 599.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 541.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 289.
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 13, 88.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 154, 627.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 693.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 615.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 359.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930, s. 28.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 445.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933, s. 83.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 361.
- ↑ Głowacki 1986 ↓, s. 205, 423.
- ↑ a b Głowacki 1986 ↓, s. 423.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-03]..
- ↑ Rocznik oficerów kawalerii 1930 ↓, s. 13.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-06-03]..
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Rocznik oficerów kawalerii. Warszawa: Nakładem „Przeglądu Kawaleryjskiego”, 1930.
- Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.