Maria Deryng

Maria Deryng

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1857 Wilno, Imperium Rosyjskie
Data śmierci	1918
Zawód	aktorka

Maria Deryng-Walewska (ur. 25 marca 1857 w Wilnie, zm. 1918 w Rosji) – aktorka polska, córka Emiliana Derynga.

Debiutowała we Lwowie w 1870 rolą Adrianny w sztuce „Pożar w klasztorze” Theodore’a Barrière’a. Wkrótce porzuciła role naiwne i zyskała powodzenie w rolach tragicznych; w Warszawie wystąpiła po raz pierwszy w 1875, już w roku następnym zaangażowana do tamtejszych teatrów w miejsce wyjeżdżającej do Ameryki Heleny Modrzejewskiej.

Z ról jej celniejsze były: Ofelia w „Hamlecie”, Małgosia w „Fauście”, Klara w „Ślubach panieńskich”, Goplana w „Balladynie”, Julia w „Romeo i Julii”, Kordelia w „Królu Learze”.

Porzuciła scenę w 1882 wstępując w związek małżeński (1883) z Bogumiłem de Colonna Walewskim (prawnikiem). Z mężem zamieszkała na stałe w Rosji, od tego czasu Polskę odwiedzając już tylko sporadycznie.

• S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna, tom IV, Warszawa 1899
• Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965 (pod redakcją Zbigniewa Raszewskiego), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973

• Materiały związane z Marią Deryng w bibliotece Polona