Marian Podwysocki

Marian Podwysocki
Ilustracja
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1900
Komin

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

17 pułk artylerii

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej

Marian Podwysocki (ur. 20 kwietnia 1900 w Kominie, zm. po 25 listopada 1945) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 20 kwietnia 1900 w miejscowości Komin na Ukrainie, w rodzinie Stanisława i Wiktorii z Sosnowskich[1]. W 1918 ukończył naukę i zdał egzamin maturalny w Szkole Realnej w Czerkasach[2].

W listopadzie 1918 w Lublinie wstąpił do 23 pułku piechoty. W tym samym miesiącu w szeregach grupy majora Wacława Scaevola-Wieczorkiewicza na odsiecz Lwowa. Za bardzo dzielne zachowanie się w walkach z Ukraińcami otrzymał pochwałę dowódcy grupy[3]. Od 15 lutego do 1 lipca 1920 był uczniem 25. klasy Szkoła Podchorążych[3][4]. Po ukończeniu szkoły został przydzielony do 66 pułku piechoty. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach tego puku. Od 23 lipca 1920 dowodził 5 kompanią, w stopniu podchorążego[5]. 9 listopada 1920 został mianowany z dniem 1 listopada 1920 podporucznikiem[6].

Po zakończeniu wojny kontynuował służbę w 66 pp w Chełmnie[7][8] na stanowisku dowódcy 5 kompanii, a później adiutanta[3]. W kwietniu 1928 został oficjalnie przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym oddaniem do dyspozycji komendanta kadry, a nieoficjalnie do Oddziału II Sztabu Generalnego[9][10] na stanowisko kierownika referatu Ekspozytury Nr 1[3]. W czerwcu 1930 został przeniesiony do 43 pułku piechoty w Dubnie[11][12] i przydzielony do II batalionu, detaszowanego w Brodach[3], a w maju 1932 przeniesiony do garnizonu Dubno na stanowisko dowódcy 3 kompanii karabinów maszynowych[3]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie[13]. 27 czerwca 1935 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 40. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do 19 pułku piechoty we Lwowie[15]. W 1939 pełnił w nim służbę na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego[16]. W sierpniu, w czasie mobilizacji, objął obowiązki kwatermistrza pułku i na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej[17]. Został ranny. 21 września dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo został przewieziony do szpitala w Lesznie k. Warszawy[18], a po wyleczeniu został osadzony w Oflagu VII A Murnau[19]. Po uwolnieniu z niewoli został przyjęty do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech. W listopadzie 1945 odbywał praktykę kwatermistrzowską w 17 pułku artylerii[17].

Był żonaty[20].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
  2. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  3. ↑ a b c d e f Kolekcja ↓, s. 4.
  4. ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 451.
  5. ↑ Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 88.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 24 listopada 1920, s. 1229.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 314, 457.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 280, 399.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 143.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 150, 259.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 208.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 95, 573.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 261.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 73.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 98.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 43, 570.
  17. ↑ a b Podwysocki 1945 ↓, s. 1.
  18. ↑ Podwysocki 1945 ↓, s. 5.
  19. ↑ Straty ↓.
  20. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  21. ↑ Błaszkowski, Jarnuszkiewicz i Lam 1929 ↓, s. 79.
  22. ↑ Jankiewicz 1929 ↓, s. 35.
  23. ↑ Monitor Polski nr 260, poz. 636. 1928-11-10. [dostęp 2022-11-16].
  24. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
  25. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929, s. 243.

Bibliografia

  • Podwysocki Marian. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.5-489 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-16].
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Paweł Błaszkowski, Czesław Jarnuszkiewicz, Longin Lam: 16. Dywizja, jej powstanie, organizacja i udział w walkach w 10-letnią rocznicę istnienia 1919–1929. Grudziądz: Zakłady Graficzne Wiktora Kurelskiego, 1929.
  • Wacław Jankiewicz: Zarys historji wojennej 66-go Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka J. Piłsudskiego. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
  • Marian Podwysocki: Relacja osobista. [w:] B.I.29g [on-line]. IPMS, 1945-11-25. [dostęp 2021-04-16].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2022-01-15].