Max Grosskopf
SS-Strurmbannfuhrer | |
Data i miejsce urodzenia | 25 kwietnia 1892 |
---|---|
Data śmierci | 25 kwietnia 1945 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1939–1945 |
Formacja | Armia Cesarstwa Niemieckiego |
Stanowiska | komendant policji bezpieczeństwa Sicherheitpolizei w dystrykcie krakowskim |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Max Grosskopf (ur. 25 kwietnia 1892, zm. 25 kwietnia 1945) – lekarz, SS-Sturmbannführer, radca rządu (niem. Regierungsrat), w latach 1940-1943 komendant policji bezpieczeństwa Sicherheitpolizei w dystrykcie krakowskim Generalnego Gubernatorstwa[1]. W kwietniu 1945 r. popełnił samobójstwo.
Był synem młynarza. Studiował ekonomię i prawo uzyskując stopień doktora praw. W I wojnie światowej brał udział jako ochotnik, opuszczając armię w stopniu porucznika. Odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. Został członkiem NSDAP w 1932 r. (numer członkowski 1 102 100). W 1935 został przyjęty do SS (numer członkowski 107 462) w 1935 roku[2].
Przypisy
- ↑ Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1939-1945, KIW, Warszawa 1972
- ↑ Klaus-Michael Mallmann: „Mensch, ich feiere heut den tausensten Genickschuss – Die Sicherheitspolizei und die Shoah in Westgalizien“. In: Gerhard Paul: Die Täter der Shoah: fanatische Nationalsozialisten oder ganz normale Deutsche?. Wallstein, Göttingen 2002. ISBN 3-89244-503-6, S. 112.