Max Sollmann
Max Sollmann oskarżony w Procesie norymberskim | |
SS-Standartenführer | |
Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1904 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 maja 1978 |
Formacja | Schutzstaffel |
Odznaczenia | |
Max Sollmann (ur. 6 czerwca 1904 w Bayreuth, zm. 27 maja 1978 w Monachium[1]) – oficer SS, SS-Standartenführer od 1940 szef niemieckiego stowarzyszenia Lebensborn[2]. Sądzony przez Amerykański Trybunał Wojskowy w tzw. Procesie RuSHA, skazany na 2 lata i 8 miesięcy pozbawienia wolności, zwolniony z obowiązku odbywania kary z powodu zaliczenia na jej poczet aresztu śledczego, w którym przebywał od 6 lipca 1945 do 10 marca 1948.
Ponownie oskarżony przed niemieckim sądem denazyfikacyjnym w Monachium w 1950 został skazany na 30 dni robót i przepadek części mienia.
- Krzyż Zasługi Wojennej I i II klasy z mieczami
- Złota odznaka NSDAP
- Pierścień Honorowy SS
- Brązowa Odznaka Sportowa SA
- Order Krwi
Przypisy
Bibliografia
- Volker Koop: Dem Führer ein Kind schenken – die SS-Organisation "Lebensborn" e.V.. Böhlau Verlag, Köln 2007; 306 Seiten. ISBN 978-3-412-21606-1.
- Józef Wnuk, Helena Radomska-Strzemecka, Dzieci polskie oskarżają PAX, Warszawa 1961.
Kontrola autorytatywna (osoba):