Mięsień przeciwstawiacz palca małego (łac. musculus opponens digiti minimi) – w anatomii człowieka drobny, spłaszczony mięsieństopy należący do mięśni wyniosłości bocznej, leżący w warstwie trzeciej mięśni podeszwy[1][2]. Jest to mięsień szczątkowy, niestały i zmienny, zwykle zrośnięty z mięśniem zginaczem krótkim palca małego i wtedy traktowany jako jego część, a nie osobny mięsień. Przyczep początkowy ma na pochewce ścięgnamięśnia strzałkowego długiego i na więzadle podeszwowym długim. Przebiega po bocznym brzegu stopy, na powierzchni podeszwowej V kości śródstopia, przykryty mięśniem odwodzicielem palca małego. Kończy się na bocznej stronie V kości śródstopia[1][2].
Unaczyniony jest przez tętnicę podeszwową boczną, a unerwiony przez nerw podeszwowy boczny (S1–2)[1].
Mięsień ten, dzięki przyczepowi do więzadła podeszwowego długiego, wzmacnia podłużne sklepienie stopy[1].
Przypisy
↑ abcdAdamA.BochenekAdamA., MichałM.ReicherMichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 924–926, ISBN 978-83-200-4323-5.
↑ abOlgierdO.NarkiewiczOlgierdO., JanuszJ.MoryśJanuszJ., Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom II, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 175–176, ISBN 978-83-200-4107-1.