Mi-34
Mi-34S | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | ZSRR | ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Konstruktor | Biuro konstrukcyjne Michaiła Mila | ||
Typ | |||
Konstrukcja | konstrukcja kompozytowa, podwozie stałe – płozy | ||
Załoga | 1 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1986 | ||
Lata produkcji | 1989–1994 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 1 x 9 - cylindrowy silnik tłokowy Wedanajew M-14W26 | ||
Moc | 323 KM (239 kW) | ||
Wymiary | |||
Średnica wirnika | 10,01 m | ||
Długość | 11,42 m | ||
Długość kadłuba | 8,71 m | ||
Szerokość kadłuba | 1,42 | ||
Wysokość | 2,75 m | ||
Masa | |||
Własna | 800 kg | ||
Startowa | 1020 kg (normalna) | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 210 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 180 km/h | ||
Prędkość ekonomiczna | 160 km/h | ||
Pułap praktyczny | 4500 m | ||
Zasięg | 450 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
1+3 | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR / Rosja | |||
|
Mi-34 (ros. Ми-34 oznaczenie NATO Hermit) – rosyjski lekki dwu- lub czteromiejscowy śmigłowiec treningowy, pasażerski i akrobacyjny.
Historia
Śmigłowiec Mi-34 został zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Michaiła Mila w połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, jako konstrukcja, która miała zastąpić śmigłowiec Mi-1.
Prototyp śmigłowca Mi-34 został oblatany pod koniec 1986 roku i po przeprowadzeniu niezbędnych badań wprowadzono go w 1989 roku do produkcji seryjnej.
Przy budowie Mi-34 szeroko zastosowano kompozyty z włókna szklanego i węglowego. Po raz pierwszy w śmigłowcu produkowanym w ZSRR zastosowano podwozie płozowe.
Wersje śmigłowca
- Mi-34 – wersja podstawowa
- Mi-34A – wersja z silnikiem turbinowym Allison
- Mi-34C – wersja pasażerska z czterema miejscami dla pasażerów
- Mi-34M – wersja z dwoma silnikami turbinowymi WAZ-430
- Mi-34P – wersja policyjna
- Mi-34W i Mi-34WAZ – wersje z dwoma silnikami turbinowymi WAZ-4265
- Mi-34S – wersja z silnikiem tłokowym M-14W26W o mocy 325 KM
- Mi-34UT – wersja treningowa, z dwoma miejscami wyposażonymi w urządzenia sterownicze
Użycie w lotnictwie
Śmigłowiec ten został wprowadzony do lotnictwa ZSRR w miejsce śmigłowca Mi-1, jako śmigłowiec do szkolenia i treningowy.
Śmigłowiec również jest wykorzystywany w lotnictwie sportowym do akrobacji i jako lekki śmigłowiec pasażerski.
Śmigłowiec Mi-34 służy także w Siłach powietrznych Nigerii.
Linki zewnętrzne
- Opis śmigłowca Mi-34 w serwisie Moskiewskiej Fabryki Śmigłowców