Mieczysław Baczkowski

Mieczysław Baczkowski

Brodowski

Mieczysław Baczkowski (1944 r.)
podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1898 Myców
Data i miejsce śmierci	2 czerwca 1973 Kraków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	4 Wołyńska Brygada Piechoty
Stanowiska	zastępca dowódcy
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania włoska bitwa o Monte Cassino
Odznaczenia

Mieczysław Anzelm Baczkowski ps. Brodowski (ur. 21 kwietnia 1898 w Mycowie, zm. 2 czerwca 1973 w Krakowie) – podpułkownik piechoty Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Urodził się 21 kwietnia 1898 w Mycowie^[1], w rodzinie Władysława i Emilii z Czołowskich^[2] . Absolwent c. k. Wyższej Szkoły Realnej w Stanisławowie^[2] .

Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich^[1]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 października 1920^[3][4][5]. W latach 20. był oficerem 2 pułku piechoty Legionów w Pińczowie^[6][7][8]. Został awansowany na stopień kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929^[9]. W 1932 był oficerem 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie^[10]. Od 1935 służył w Korpusie Ochrony Pogranicza^[11]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[12][13]. W tym samym miesiącu pełnił służbę w Batalionie KOP „Troki” na stanowisku dowódcy kompanii karabinów maszynowych^[14][11].

Po wybuchu II wojny światowej we wrześniu 1939 został dowódcą odtworzonego batalionu KOP „Budsław”^[11][15]. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został ranny w walce z sowietami^[11][16]. Wraz z resztkami batalionu był internowany na Litwie^[11]. Po odzyskaniu wolności wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR i w stopniu majora pełnił stanowisko dowódcy 17 pułku piechoty w okresie od 11 do 17 września 1941 oraz jako pełniący obowiązki do 23 lutego 1942^[17]. Podczas ewakuacji i pobytu w Iraku pełnił funkcję szefa sztabu tego pułku^[18]. W 1944 sprawował stanowisko dowódcy przemianowanego 17 Lwowskiego batalionu strzelców w ramach Polskich Sił Zbrojnych^[11][1]. Wówczas uczestniczył w bitwie o Monte Cassino^[1][19]. Później został mianowany na stopień podpułkownika. Od grudnia 1944 do listopada 1945 był zastępcą dowódcy 4 Wołyńskiej Brygady Piechoty^[20][11][1].

Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika^[21]. Zmarł po długiej chorobie 2 czerwca 1973 w Krakowie^[21][1][22]. Został pochowany 8 czerwca 1973 na Cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera 8 WOJ-12-9)^{[1][21][22][23]}. Był żonaty, miał syna^[1].

• Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari^[1] nr 34
• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6426 (17 maja 1922)^[24][25]
• Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[26]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918–1921”^[13], po raz pierwszy i drugi „za udział w b. Legionach Polskich”^[27][28])
• Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w wojnie rozpoczętej 1 września 1939 roku”^[1]
• Medal Wojska^[29]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1938)^[30]
• Krzyż Pamiątkowy Monte Cassino nr 18560^[31]
• Odznaka za Rany i Kontuzje^[29]
• Odznaka pamiątkowa 6 Pułku Piechoty Legionów („Krzyż Wytrwałości”)^[32]
• Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)^[1]
• Brązowy Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy)^[29]
• Brązowy Medal Waleczności (Austro-Węgry)^[33]

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
• Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924–1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
• Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
• Andrzej Suchcitz (red.): 5 Kresowa Dywizja Piechoty 1941–1947 Zarys dziejów. Londyn: Fundusz Pomocy Wdowom, Sierotom i Inwalidom 5 Kresowej Dywizji Piechoty, 2012. ISBN 978-0-9559724-0-9.
• Żołnierze Niepodległości: Baczkowski Mieczysław, ps. „Brodowski”. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2021-12-21].