Miejsce Pamięci Ofiar Komunizmu i Ruchu Oporu Sighet
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Interiorul închisorii | |||
Państwo | Rumunia | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Syhot Marmaroski | ||
Adres | Str. Corneliu Coposu, No. 4 | ||
Data założenia | 2000 | ||
Dyrektor | Petru Iuga | ||
Położenie na mapie okręgu Marmarosz | |||
Położenie na mapie Rumunii | |||
47°55′36,41″N 23°53′27,56″E/47,926780 23,890990 | |||
| |||
Strona internetowa |
Miejsce Pamięci Ofiar Komunizmu i Ruchu Oporu Sighet (rum. Memorialul Victimelor Comunismului și al Rezistenței, ang. The Memorial of the Victims of Communism and of the Resistance), powstało w 2000 we wnętrzach dawnego więzienia Sighet, zbudowanym w 1897 przez administrację austro-węgierską.
W sierpniu 1948 więzienie stało się miejscem odosobnienia dla grupy studentów i miejscowych chłopów. W 1950 umieszczono w nim ponad stu osobistości z całego kraju (byłych ministrów, naukowców, ekonomistów, oficerów, historyków, dziennikarzy, polityków). W 1955, po zawarciu Konwencji Genewskiej i akceptacji komunistycznej Rumunii przez ONZ, część więźniów została zwolniona, część przeniesiono do innych miejsc odosobnienia, część pozostawała w areszcie domowym. Na około 200 więźniów, 54 nie doczekało się wolności. W 1977 więzienie zostało zamknięte. W latach 1995–2000 trwały prace nad przystosowaniem obiektu do celów ekspozycyjnych.
Obecnie każda cela więzienna stała się salą muzealną, w których przedstawiono chronologię systemu totalitarnego w komunistycznej Rumunii. Muzeum zostało stworzone i jest administrowane przez Fundację Akademia Obywatelska, będącą instytucją badawczo-oświatową.