Mikołaj Pełczyński
podpułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | 1881 lub 1882 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 lutego 1943 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Jednostki | |
Stanowiska | komendant PKU |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Mikołaj Pełczyński (ur. 1881 lub 1882 w Nieświeżu, zm. 15 lutego 1943 w Iranie) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się 9[1] lub 22 grudnia 1881[2] bądź w 1882 w Nieświeżu[3]. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej po zajęciu Wilna w 1919 został mianowany wojskowym dowódcą powiatu wileńskiego[4]. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6].
15 maja 1922 został komendantem Powiatowej Komendy Uzupełnień Brzeziny w Tomaszowie, pozostając oficerem nadetatowym 51 pułku piechoty[7][8][9]. W styczniu 1927, po likwidacji PKU Brzeziny w Tomaszowie, został oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[10]. W lutym tego roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Końskie na stanowisko komendanta, pozostając nadal oficerem nadetatowym 51 pp[11][12]. Z dniem 31 grudnia 1928 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W 1934 jako emerytowany podpułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr X jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Baranowicze[14].
Podczas II wojny światowej był podpułkownikiem Armii Polskiej w ZSRR gen. Władysława Andersa[3]. Zmarł 15 lutego 1943 w Iranie[3]. Został pochowany w działce polskiej na cywilnym cmentarzu katolickim w Teheranie (Polski Cmentarz w Teheranie)[3][15].
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928.
- ↑ a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939-1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 154-155.
- ↑ Lech Wyszczelski: Wilno 1919-1920. Warszawa: Bellona, 2008, s. 146. ISBN 978-83-11-11249-0.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 397.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 342.
- ↑ Jarno 2015 ↓, s. 156.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 269, 1461.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 246, 1329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 10.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 18 lutego 1927 roku, s. 56.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 115, 162.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 384.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 324, 1026.
- ↑ Mikołaj Pełczyński. doulabcemetery.com. [dostęp 2018-05-18].
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Witold Jarno. Zarys wojskowych dziejów Tomasza Mazowieckiego w latach II Rzeczypospolitej. „Przegląd Nauk Historycznych”. 2, 2015. Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego. ISSN 1644-857X.