Moczara sierpowata
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | mchy | ||
Klasa | prątniki | ||
Rząd | rokietowce | ||
Rodzina | zdrojkowate | ||
Rodzaj | moczara | ||
Gatunek | moczara sierpowata | ||
Nazwa systematyczna | |||
Dichelyma falcatum (Hedw.) Myrin Kongl. Vetensk. Acad.Handl. 1832: 274. 1833. [3] | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
najmniejszej troski | |||
|
Moczara sierpowata (Dichelyma falcatum Hedw.) – gatunek mchu należący do rodziny zdrojkowatych(inne języki).
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje głównie w regionach górskich i w tajdze, a jego zasięg występowania ograniczony jest do holarktyki[5][6]. Najliczniejsze stanowiska ma na Półwyspie Fennoskandzkim, w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych oraz w Rosji[7]. W Polsce również odnotowano występowanie tego gatunku[7].
Morfologia
Pokrój
Rośliny osiągają od 5 do 15 cm wysokości, są zielone, żółte lub żółto-brązowe[6][3].
Gametofit
Listki mają od 3 do 6 mm długości, od 0,8 do 1,3 mm szerokości oraz przyjmują lancetowaty kształt[6][3]. Są gęsto upakowane, a łodyżka jest słabo widoczna[6]. Łodyżka zabarwiona jest na czerwonobrązowo, brązowo lub czarniawo[6].
Sety osiągają długość od 1 do 1,5 cm. Zarodnie mają kształt podłużny i cylindryczny i mają długość od 1 do 2 mm, a zarodniki mierzą od 12 do 14 µm[3].
Ekologia
Gatunek występuje w wilgotnych miejscach, wzdłuż brzegów jezior i rzek, w okresowo zalewanych dolinach cieków oraz w lasach bagiennych. Rośnie na skałach, głazach, a także na pniach i korzeniach drzew oraz krzewów[8].
Mech ten zazwyczaj rośnie w jednorodnych skupiskach, rzadziej razem z innymi gatunkami mchów[6].
Status i ochrona
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody uznawany jest za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[8].
Gatunek objęty jest w Polsce ochroną ścisłą od 2004 r.[9] Jego status ochronny potwierdzony został w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 w sprawie ochrony gatunkowej roślin[10].
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
- ↑ B.B. Goffinet B.B., W.R.W.R. Buck W.R.W.R., Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2022-06-20] (ang.).
- ↑ a b c d Dichelyma falcatum in Flora of North America [online], eFloras Flora of North America [dostęp 2023-03-10] (ang.).
- ↑ Dichelyma falcatum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Gert Steen Mogensen. Dichelyma Falcatum (Hedw.) Myr., a Phytogeographically Interesting Moss New to Greenland (Musci, Fontinalaceae). „Lindbergia”. Oikos Editorial Office.
- ↑ a b c d e f untitled - 111-120 Dichelyma.pdf [online], Arctoa [dostęp 2023-03-10] (ang. • ros.).
- ↑ a b Dichelyma falcatum Myrin, 1833 [online], GBIF [dostęp 2023-03-10] (ang.).
- ↑ a b Dichelyma falcatum [online], IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-03-10] (ang.).
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.