Moritz Heilpern
Data i miejsce urodzenia | 1870 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1932 |
Zawód, zajęcie | przemysłowiec |
Moritz Heilpern (ur. 1870 we Lwowie, zm. 1932 w Bielsku) – przemysłowiec, filantrop[1].
Życiorys
Urodził się we Lwowie w rodzinie Heinricha Heilperna. Absolwent gimnazjum w Bielsku i uniwersytetu w Wiedniu, uzyskał tytuł doktora (1893–1896)[2][3].
Odziedziczył razem z kuzynem Ludwikiem Heilpernem fabrykę włókienniczą Bracia Heilpern w Skoczowie[2]. W 1930 roku został współwłaścicielem fabryki włókienniczej Karl Bachrach w Bielsku[4].
Zamieszkiwał przy ulicy 3 maja 5[5].
W Bielsku zaangażował się w działalność społeczną i gospodarczą, dał się także poznać jako filantrop. Przez wiele lat wchodził w skład Zarządu Izraelickiej Gminy Wyznaniowej w Bielsku. Założył Bielsko-Bielskie Towarzystwo Muzyczne[1]. Pracował jako audytor Banku Polskiego. Pełnił funkcję prezesa Konwencji Tekstylnej. Był także wiceprezesem Związku Przemysłowców, radcą Izby Handlowej, wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Eksporterów Przemysłu Włókienniczego a od 1926 r. należał do żydowskiego Stowarzyszenia Humanitarnego B'nei B'rith.
Z inicjatywy prof. Rudolfa Maxa i dra Moritza Heilperna, powstało Gesellschaft der Musikfreunde. Towarzystwo organizowało koncerty w bielskim kościele ewangelickim, ale także nawiązywało kontakty z Wiedniem, dzięki czemu na gościnne występy udało się zaprosić wielu sławnych artystów tamtych czasów[6]
Został pochowany na bielskim cmentarzu żydowskim przy ul. Cieszyńskiej (sektor C, rząd IV, nr grobu 1473).
Przypisy
- ↑ a b Biogramy | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2023-05-14] .
- ↑ a b https://katalog-slownik.kc-cieszyn.pl/document/91257
- ↑ ABIL Anton Bruckner Institut Linz / Austria [online], www.abil.at [dostęp 2023-05-14] .
- ↑ „Gazeta Urzędowa Województwa Śląskiego”, R.IX (11), 10 kwietnia 1930 .
- ↑ Książka Adresowa Członków związku żydowskich stowarzyszeń humanitarnych B’nei B’rith w Rzeczypospolitej Polskiej. Kraków: 1937, s. 30.
- ↑ HubertH. Miśka HubertH., Solowa twórczość wokalna Jana Sztwiertni — charakterystyka stylistyczna i aspekty wykonawcze, 2010, s. 14 .