Myszeczka orientalna
Vandeleuria oleracea | |||||
(Bennett, 1832) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | eukarionty | ||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||||
Typ | strunowce | ||||
Podtyp | kręgowce | ||||
Gromada | ssaki | ||||
Podgromada | żyworodne | ||||
Infragromada | |||||
Rząd | gryzonie | ||||
Podrząd | myszokształtne | ||||
Nadrodzina | myszowe | ||||
Rodzina | myszowate | ||||
Podrodzina | myszy | ||||
Rodzaj | myszeczka | ||||
Gatunek | myszeczka orientalna | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1] | |||||
najmniejszej troski | |||||
| |||||
|
Myszeczka orientalna[2] (Vandeleuria oleracea) – gatunek gryzoni z rodziny myszowatych, występujący w Azji Południowej i Azji Południowo-Wschodniej.
Systematyka
Gatunek został opisany naukowo w 1832 roku przez E.T.Bennetta. Pomiędzy różnymi populacjami zaliczanymi do V. oleracea występują różnice umaszczenia i w kariotypie (od 2n=26 do 29 par chromosomów) obecnie wydzielono z niej dwa osobne gatunki, są to myszeczka piękna (V. nilagirica) i myszeczka cejlońska (V. nolthenii). Przypuszczalnie jest to zespół spokrewnionych gatunków. Gryzonie te różnią szczegóły ubarwienia ciała, długości ogona i środowisko życia. Myszeczka orientalna ma czysto biały spód ciała, grzbiet od blado brązowego (południowe Indie) do rudobrązowego (północne Indie)[3].
Biologia
Myszeczka orientalna żyje na Cejlonie, w Indiach oprócz części środkowo-zachodniej, Nepalu i Bhutanie, w Bangladeszu, Mjanmie, Tajlandii na północ od przesmyku Kra oraz w północnym Laosie, Wietnamie i zachodniej Kambodży[3][1]. Występuje na wysokości od 200 do 1500 m n.p.m. Prowadzi nadrzewny, skryty tryb życia, zazwyczaj żyje w lasach i na ich obrzeżach, w gęstej roślinności i wśród pnączy. W Laosie była spotykana w uprawach trzcin, a w Mjanmie na plantacjach orzeszków ziemnych, po zbiorach. W Azji Południowej zamieszkuje suche i wilgotne lasy liściaste, lasy bambusowe, obszary leśne przemieszane z otwartymi terenami trawiastymi i wilgotne lasy górskie[1].
Populacja
Myszeczka orientalna jest obecnie uznawana za gatunek najmniejszej troski, ze względu na bardzo duży obszar występowania. Nigdzie nie jest liczna, ale jej populacje są stabilne. Występuje w obszarach chronionych, w tym w Parkach Narodowych Bannerghatta, Eravikulam i Sanjay Gandhi w Indiach, jednakże tamtejsze prawodawstwo uznaje ją za szkodnika. Dalsze badania systematyczne prawdopodobnie spowodują wydzielenie z V. oleracea odrębnych gatunków[1].
Przypisy
- ↑ a b c d K.K. Aplin K.K., S.S. Molur S.S., Vandeleuria oleracea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.4, DOI: 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T22845A9395997.en [dostęp 2015-12-04] (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Vandeleuria oleracea. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-12-06]