NGC 2685
Galaktyka NGC 2685 (SDSS) | |||
Odkrywca | |||
---|---|---|---|
Data odkrycia | 18 sierpnia 1882 | ||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||
Gwiazdozbiór | |||
Typ | soczewkowata (SB0-a) | ||
Rektascensja | 08h 55m 34,9s | ||
Deklinacja | +58° 44′ 05″ | ||
Odległość | 40 mln ly[1] | ||
Przesunięcie ku czerwieni | 0,002915[2] | ||
Jasność obserwowana | 11,2m | ||
Rozmiary kątowe | 4,6' × 2,5' | ||
Charakterystyka fizyczna | |||
Wymiary | 50 000 ly[1] | ||
Alternatywne oznaczenia | |||
galaktyka Helix, UGC 4666, ARP 336, MCG 10-13-39, IRAS08517+5855, ZWG 288.12, PRC A-3, PGC 25065 | |||
|
NGC 2685 (również galaktyka Helix, PGC 25065, UGC 4666 lub Arp 336) – galaktyka soczewkowata (SB0-a), znajdująca się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy w odległości około 40 milionów lat świetlnych od Ziemi. Galaktyka ta rozciąga się na przestrzeni około 50 000 lat świetlnych. Została odkryta 18 sierpnia 1882 roku przez Wilhelma Templa[3]. Należy do galaktyk Seyferta typu 2[2].
Galaktyka ta jest uznawana za potwierdzony przykład biegunowej galaktyki pierścieniowej. Jednak własności NGC 2685 wskazują, że w tym przypadku struktura rotujących pierścieni jest wyjątkowo stara i stabilna grawitacyjnie. Prostopadłe pierścienie NGC 2685 są wyraźnie widoczne w czasie swego ruchu wraz z innymi, zaburzonymi zewnętrznymi strukturami przed dyskiem galaktycznym[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- NGC 2685 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
- Hartmut Frommert: NGC 2685. SEDS. [dostęp 2015-07-23]. (ang.).
- NGC 2685 w bazie SIMBAD (ang.)
- NGC 2685 w NASA/IPAC Extragalactic Database (ang.)