Nadwrażliwość zębiny

Ten artykuł od 2017-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nadwrażliwość zębiny – dolegliwość stomatologiczna objawiająca się bólem zębów pod wpływem bodźców termicznych (niskiej lub wysokiej temperatury), czynników chemicznych (substancje o kwaśnym pH), bodźców osmotycznych (duże stężenie, np. cukru lub soli w jamie ustnej), urazów mechanicznych (np. używanie zbyt twardej szczoteczki, nadmierny nacisk na zęby w trakcie szczotkowania). Powodem nadwrażliwości odpowiedzialne są odsłonięte kanaliki zębinowe. Zębina w naturalny sposób chroniona jest przez szkliwo i dziąsło. Jeżeli ta naturalna ochrona zostanie uszkodzona, to kanaliki zostają odsłonięte i wystawione na działanie bodźców, które powodują ból. Nadwrażliwość dotyczy najczęściej powierzchni policzkowych w okolicy szyjki zęba przedtrzonowego i kła.

Leczenie nadwrażliwości zębiny: Użycie fluorkowego żelu do nakładania na zęby lub płukankę fluorkową. Profilaktyka past do zębów o niskiej zawartości składników ściernych.