Nahr Dijala
Kontynent | Azja | ||
---|---|---|---|
Państwo | Iran | ||
Rzeka | |||
Długość | 445 km | ||
Powierzchnia zlewni | 32 600[1] km² | ||
Źródło | |||
Miejsce | góry Zagros (Iran) | ||
Współrzędne | 34°17′22,2″N 45°09′18,0″E/34,289500 45,155000 | ||
Ujście | |||
Recypient | Tygrys | ||
Współrzędne | 33°13′16,7″N 44°30′24,8″E/33,221300 44,506900 | ||
Mapa | |||
Dijala wśród rzek Mezopotamii | |||
Położenie na mapie Azji | |||
|
Nahr Dijala[2], Dijala[3] (arab. نهر ديالى, Nahr Diyālà, pers. رودخانه سیروان, Rudxāne-ye Sirvān) – rzeka w Iraku i Iranie. Jej długość wynosi 445 kilometrów, a powierzchnia dorzecza 32 600 km². Przez większość biegu przepływa prowincją Dijala, która od niej wzięła swą nazwę, przez tereny zamieszkane głównie przez Kurdów. W Iranie znajduje się przy niej elektrownia wodna, w Iraku postawiono na jej trasie zapory Darbandichan i Hamrin.
Źródło rzeki znajduje się w górach Zagros, w pobliżu miasta Sanandadż. Górny bieg, w granicach Iranu, nosi nazwę Rudchane-je Sirwan. Nie jest żeglowna, natomiast jej doliną przebiega szlak handlowy między Irakiem a Iranem. Uchodzi do Tygrysu na południe od Bagdadu. Jest wykorzystywana w celach irygacyjnych, a za czasów Sasanidów oraz wczesnomuzułmańskich jej dolny bieg był częścią kanału Nahr an-Nahrawan.
Jak podają Dzieje Herodota, król Cyrus Wielki kazał wykopać rowy odwadniające rzekę (wkrótce jednak zasypane przez piaski pustyni) jako karę za to, że utonął w niej poświęcony koń. Nad brzegami rzeki doszło też wcześniej do bitwy pod Halule, zwanej też bitwą nad Dijalą.
Przypisy
- VIAF: 315144285
- PWN: 3892698
- Britannica: place/Diyala-River