Nematus nigricornis
Nematus nigricornis | |
Serville, 1823 | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | stawonogi |
Gromada | owady |
Podgromada | uskrzydlone |
Rząd | |
Rodzina | pilarzowate |
Rodzaj | Nematus |
Gatunek | Nematus nigricornis |
Nematus nigricornis – gatunek błonkówki z rodziny pilarzowatych.
Zasięg występowania
Gatunek szeroko rozpowszechniony w Europie. Notowany w Austrii, na Białorusi, w Belgii, Chorwacji, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, we Francji, w Holandii, Irlandii, na Łotwie, w Niemczech, Norwegii, Polsce, Rumunii, na Słowacji, w Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech, Ukrainie, w Wielkiej Brytanii oraz we Włoszech.[1]
Budowa ciała
Gąsienice osiągają do 18 mm długości. Ciało stosunkowo krępe. Ubarwienie białozielone do blado żółtozielonego z nielicznymi, czarnymi brodawkami na grzbiecie i bokach, oraz, przeważnie, czarnymi nogami na segmentach tułowiowych. Głowa czarna.[2]
Imago osiągają 6 - 8 mm długości. Głowa czarna, owłosiona; grzbiet czarny z czerwonymi plamkami. Spodnia strona ciała przeważnie żółta z czarnym odwłokiem. Nogi czerwonawe.[2]
Biologia i ekologia
Gatunek związany z roślinami z rodzaju topola (szczególnie z topolą czarną oraz wierzba.[2]
W ciągu roku występują dwie generacje. Imago pierwszego pokolenia spotyka się w maju i czerwcu, zaś drugiej w lipcu i sierpniu. Jaja składane są na ogonkach liściowych. Gąsienice spotyka się od maja do września. Żerują on gromadnie, na brzegu blaski liściowej, zazwyczaj z odwłokiem zawiniętym w dół po jednej stronie liścia. Zjadają one całe liście z wyjątkiem większych żył. Przepoczwarzenie następuje w ziemi.[2]
Znaczenie dla człowieka
Niezbyt groźny szkodnik drzew na których żeruje. Zerujące gąsienice powodują znaczące defoliacje zaatakowanych gałęzi.[2]
Przypisy
- BioLib: 63399
- GBIF: 9386636
- NCBI: 884585