Niccolò Serra
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1706 | ||
Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1767 | ||
Miejsce pochówku | Katedra w Ferrarze | ||
Nuncjusz apostolski w Polsce | |||
Okres sprawowania | luty 1754 – lipiec 1760 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 28 grudnia 1753 | ||
Sakra biskupia | 20 stycznia 1754 | ||
Kreacja kardynalska | 26 września 1766 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Data konsekracji | 20 stycznia 1754 |
---|---|
Konsekrator | Giuseppe Maria Feroni |
Współkonsekratorzy | Nicolas-Xavier Santamarie |
Niccolò Serra (ur. 17 listopada 1706 w Genui, zm. 14 grudnia 1767 w Ferrarze) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 17 listopada 1706 roku w Genui, jako syn Francesca Marii Serry i Laury Negroni[1]. Ukończył Collegio Clementino, a następnie studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure[1]. Następnie pobierał nauki pod kuratelą kardynała Giovanniego Battisty Spinoli[1]. Był referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a także gubernatorem Camerino, Ankony, Viterbo i Perugii[1]. 16 grudnia 1753 roku przyjął święcenia diakonatu, a dwanaście dni później – święcenia prezbiteratu[2]. Trzy tygodnie później został arcybiskupem tytularnym Mitylene i 20 stycznia 1754 roku przyjął sakrę[2]. 10 lutego został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce i pełnił tę funkcję przez sześć lat[2]. Po powrocie do Rzymu był audytorem generalnym Kamery Apostolskiej i asystentem Tronu Papieskiego[1]. 26 września 1766 roku został mianowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Croce in Gerusalemme[2]. Zmarł 14 grudnia 1767 roku w Ferrarze[1].
Przypisy
- VIAF: 89088753
- SBN: UM1V046369