Obóz jeńców radzieckich w Rymanowie Stalag 327

Ten artykuł od 2010-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Obóz jeńców radzieckich w Rymanowie Stalag 327
Typ

stalag

Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

1941

Zakończenie działalności

1943

Terytorium

 Generalne Gubernatorstwo

Miejsce

Rymanów

Pierwotne przeznaczenie

garbarnia

Narodowość więźniów

Rosjanie

Liczba ofiar

8000 – 10 000

Komendanci

kpt. Schubert

Upamiętnienie

cmentarz

brak współrzędnych

Obóz jeńców radzieckich w Rymanowie, Stalag 327 – w marcu 1940 roku Niemcy rozpoczęli na terenie przy garbarni budowę 30 baraków stuosobowych. Początkowo przybywali w nich żołnierze niemieccy.

Po niemieckim ataku na ZSRR, gdy jesienią 1941 do Rymanowa przybył pierwszy transport około 3 tysięcy jeńców, został tu zorganizowany obóz jeniecki Stalag 327 dla sowieckich żołnierzy, istniejący do 1943, w którym przetrzymywano średnio około 7000 jeńców.

Komendantem obozu był kapitan Schubert z Wehrmachtu, a zastępcą lejtnant Metlinka.

Krwawo skończyły się próba ucieczki 150 jeńców oraz akcja partyzancka Gwardii Ludowej z Gorlic zorganizowana pod dow. G. Wodzika i A. Zawiejskiego wiosną 1943.

W jesieni 1941 roku wybuchła w obozie epidemia tyfusu plamistego. Dziennie umierało nawet po 100 osób, których ciała grzebano na powstającym cmentarzu. W wyniku epidemii do lutego 1942 roku zmarło ok. 8000 jeńców oraz kilkudziesięciu mieszkańców Rymanowa i okolicznych wsi. W wyniku nieludzkiego traktowania i tyfusu zmarło ponad 10 000 ludzi[1], a niektórzy podają nawet kilkanaście tysięcy jeńców.

Likwidacja obozu odbyła się wiosną 1943 roku, gdy Niemcy rozstrzelali niezdolnych fizycznie do transportu jeńców a około 2500 wywieziono do obozu w Szebniach i stalagu w Olchowcach k. Sanoka, a z tego część skierowano do Rzeszy.

Zamordowani jeńcy w liczbie ok. 10 000 są pochowani na cmentarzu przy ul. ppor. Mariana Zaremby w Olchowcach, gdzie upamiętnia ich obelisk z inskrypcją Pamięci pomordowanych radzieckich jeńców wojennych 1941-1944[2].

Przypisy

  1. Wojciech Jankowski, Mały przewodnik po Polsce, Wydawnictwo Sport i Turystyka Warszawa 1983 ISBN 83-217-2329-2, s. 249.
  2. Województwo krośnieńskie. W: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa, lata wojny 1939–1945. Warszawa: Rada Ochrony Pomników Walk i Męczeństwa / Sport i Turystyka, 1988, s. 389. ISBN 83-217-2709-3.