Octan ołowiu(II)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | (CH | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Inne wzory | (AcO)2Pb | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Masa molowa | 325,28 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | biały, krystaliczny proszek (trihydrat) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 301-04-2 (bezwodny) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 16685321 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne aniony | azotan ołowiu(II) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne kationy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | octan ołowiu(IV), octan amonu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Octan ołowiu(II), (CH
3COO)
2Pb – organiczny związek chemiczny, sól kwasu octowego i ołowiu na II stopniu utlenienia. Z powodu słodkiego smaku jest czasem nazywany cukrem ołowianym.
Otrzymywany jest najczęściej w reakcji tlenku ołowiu(II) (PbO) z kwasem octowym.
PbO + 2CH3COOH → (CH3COO)2Pb + H2O
Krystalizuje jako trójhydrat o wzorze (CH3COO)2Pb•3H2O. Jako dobrze rozpuszczalna sól ołowiu znajduje zastosowanie do syntezy innych jego związków, do wytwarzania papierków ołowiowych (do wykrywania siarczków i siarkowodoru) oraz w przemyśle tekstylnym i barwników.
Podobnie jak większość związków ołowiu jest silnie toksyczny. Zatrucia mają na ogół charakter przewlekły, po długotrwałym narażeniu może dojść do powstania ołowicy. Octan ołowiu wykazuje silne działanie mutagenne i uszkadza mechanizmy rozrodcze. Jest szczególnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, a zatrucie nim może doprowadzić do uszkodzeń płodu.[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ a b c CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-70, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ a b Octan ołowiu(II), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).
- ↑ a b Karta charakterystyki produktu Alfa Aesar, 2010-07-12 (ang.) [dostęp 2011-03-17].
- ↑ Octan ołowiu(II), trihydrat (nr 316512) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-03-17]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- SNL: bly(II)acetat