Paul Drude
Data i miejsce urodzenia | 12 lipca 1863 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 5 lipca 1906 | ||
Zawód, zajęcie | fizyk | ||
|
Paul Karl Ludwig Drude[1] (ur. 12 lipca 1863 w Brunszwiku, zm. 5 lipca 1906 w Berlinie[2]) – niemiecki fizyk. Zajmował się przede wszystkim optyką oraz teorią elektronową metali. W latach 1900–1906 był redaktorem czasopisma „Annalen der Physik”.
Życie i praca naukowa
Drude urodził się w Brunszwiku. Skończył studia na uniwersytecie w Getyndze. Uzyskał doktorat dzięki pracy na temat rozchodzenia się światła w sprężystym eterze. W latach 1887–1894 pracował na uniwersytecie w Getyndze, zajmując się optycznymi właściwościami metali. W 1894 roku został mianowany profesorem uniwersytetu w Lipsku. W 1900 roku opublikował na łamach naukowego czasopisma „Annalen der Physik” swoją teorię przewodnictwa elektrycznego metali, znaną jako model Drudego (także model elektronów swobodnych lub model gazu elektronów swobodnych). W 1905 roku został profesorem uniwersytetu w Berlinie.
W 1906 roku popełnił samobójstwo.
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Kajetan Wróblewski: Historia fizyki. Od czasów najdawniejszych do współczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 533. ISBN 978-83-01-14635-1.
- PWN: 3894396
- БРЭ: 1968889
- NE.se: paul-drude
- SNL: Paul_Drude
- Catalana: 0023007
- DSDE: Paul_Drude
- Hrvatska enciklopedija: 16297