Pleosporales
Corylicola italica | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | grzyby | ||
Typ | workowce | ||
Klasa | Dothideomycetes | ||
Rząd | Pleosporales | ||
Nazwa systematyczna | |||
Pleosporales Luttr. ex M.E. Barr Prodr. Cl. Loculoasc. (Amherst): 67 (1987) | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Pleospora Rabenh. ex Ces. & De Not. 1863 | |||
|
Pleosporales Luttr. ex M.E. Barr – rząd grzybów z klasy Dothideomycetes[1].
Charakterystyka
Grzyby mikroskopijne, pasożyty i saprotrofy nie tworzące podkładek lub sporadycznie i skąpo. Teleomorfy tworzą owocniki typu perytecjum lub pseudotecjum, rzadko klejstotecjum, zwykle kuliste, ciemnobrunatne lub czarne z grubą ścianą zbudowaną z pseudoprenchymy. W owocnikach między workami mają nibywstawki. Owocniki na powierzchni porażonych roślin, lub zagłębione w ich tkankach, z dobrze rozwiniętym ostiolum. Worki cylindryczne, maczugowate lub elipsoidalne z wewnętrzną ścianą podobną do dzióbka. Askospory hialinowe, lub o barwie od jasno do ciemnobrunatnej, dwu lub kilkukomórkowe, czasami murkowate[2].
Anamorfy bardzo różnorodne, zaliczane do typu hyphomycetes i coelomycetes[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Takson ten utworzyli Everett Stanley Luttrell i Margaret Elizabeth Barr-Bigelow w 1987 r.[1]
Według Dictionary of the Fungi do rzędu Pleosporales należy 95 rodzin. Niektóre z nich:
- Camarosporidiellaceae Wanas., Wijayaw., Crous & K.D. Hyde 2017
- Coniothyriaceae W.B. Cooke 1983
- Corynesporascaceae Sivan. 1996
- Didymellaceae Gruyter, Aveskamp & Verkley 2009
- Massarinaceae Munk 1956
- Leptosphaeriaceae M.E. Barr 1987
- Phaeosphaeriaceae M.E. Barr 1979
- Pleomassariaceae M.E. Barr 1979
- Pleosporaceae Nitschke 1869
- Pyrenidiaceae Zahlbr. 1898[3].
- Torulaceae Corda 1829
- Trematosphaeriaceae K.D. Hyde, Y. Zhang ter, Suetrong & E.B.G. Jones 2013
Przypisy
- Britannica: science/Pleosporales