Poznańskie Towarzystwo Pedagogiczne

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Poznańskie Towarzystwo Pedagogiczne (PTP) - to organizacja działająca od 1937 do 1939 z siedzibą w Poznaniu.

Utworzone przez wykładowców Uniwersytetu Poznańskiego, m.in.: Stefana Błachowskiego, Piotra Żukowskiego, Jana Sajdaka oraz nauczycieli szkół poznańskich różnego szczebla. PTP uważało się za bezpośredniego spadkobiercę dwóch utworzonych w Poznaniu po I wojnie światowej towarzystw: Towarzystwa Pedagogicznego im. E. Estkowskiego oraz Koła Psychologicznego im. E. Abramowskiego a także dziedzica pierwszego na ziemiach polskich Towarzystwa Pedagogicznego Polskiego działającego w latach 1848-1849 w Poznaniu.

Cele PTP zapisane w statucie to: praca naukowa członków, rozpowszechnianie wiedzy pedagogicznej i psychologicznej oraz wprowadzanie jej w praktykę życiową. Towarzystwo wydawało Biuletyn Poznańskiego Towarzystwa Pedagogicznego. Planowało utworzenie poradni psychologiczno-wychowawczej.