Równanie sztywne
Równania sztywne – równania różniczkowe, których rozwiązania niektórymi metodami numerycznymi mimo małego kroku całkowania są niestabilne. Zdefiniowanie, które równania różniczkowe należą do klasy równań sztywnych nastręcza trudności, ponieważ nie istnieje precyzyjna definicja sztywności. Jednak główna idea opiera się na fakcie, że równania sztywne zawierają człony, które mogą prowadzić do szybkiej zmiany w rozwiązaniu. Jedna z pierwszych metod numerycznych przeznaczonych do tych równań została opisana przez K.C. Sparka[1].
Przykład
Rozważmy następujące zagadnienie początkowe:
Rozwiązanie analityczne (kolor sinoniebieski na wykresie) jest następujące:
- dla
Rysunek po prawej prezentuje rozwiązania przy użyciu trzech różnych metod:
- Metoda Eulera z krokiem daje w rozwiązaniu duże oscylacje (kolor czerwony).
- Metoda Eulera z dwukrotnie mniejszym krokiem, generuje rozwiązanie o mniejszych oscylacjach (kolor zielony).
- Metoda trapezów daje najlepsze rozwiązanie, zbiegające do zera (kolor niebieski).
Zobacz też
- sztywny układ równań
- wskaźnik uwarunkowania
- zagadnienie poprawnie postawione
Przypisy
- ↑ An Improved Stiffly Stable Method for Direct Integration of Nonlinear Structural Dynamic Equations K. C. Park, J. Appl. Mech. 42, 464 (1975), DOI:10.1115/1.3423600.