Równiański Wierch
Widok na Wierch Równiański i Przysłop z Cienkowa Niżniego | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | |
Pasmo | Beskid Śląski, Karpaty |
Wysokość | 1161 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°36′22,73″N 18°59′50,29″E/49,606314 18,997303 |
Równiański Wierch[1], także Wierch Równiański (1161 m n.p.m.)[2] – wyraźne spłaszczenie terenowe z niewielką, prawie całkowicie zarośniętą już polanką, które zaznacza się w bocznym grzbiecie masywu Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim, odchodzącym na zachód od Wierchu Wisełki, ok. 700 m od tego ostatniego. Miejsce to nosi również tradycyjną nazwę Mysiej Polany – od plagi myszy, notowanej niegdyś w tej okolicy[1].
W północno-zachodnim kierunku do Białej Wisełki opada z Równiańskiego Wierchu niewielki i płaski grzbiecik oddzielający dolinki potoków Równiański (po orograficznie lewej stronie) i Biała Wisełka oraz jej dopływ, potok Wątrobny (po prawej stronie). Grzbiet ten jest porośnięty lasem, ale jest na nim polana z jednodomowym osiedlem Wątrobny należącym do miasta Wisły w województwie śląskim, powiecie cieszyńskim[2]. Porośnięty lasem stok południowo-wschodni opada do Czarnej Wisełki. Grzbietem biegnie droga leśna zwana Książęcą Drogą. Cały szczyt znajduje się w granicach miasta Wisły[2].
Od wspomnianego bocznego grzbietu, biegnącego dalej na zachód w stronę wzniesienia Przysłopu, odgałęzia się na Równiański Wierchu w kierunku południowo-zachodnim trzeciorzędny grzbiet, oddzielający dolinkę potoku Wolny od doliny Czarnej Wisełki. Na jego stokach usytuowane jest schronisko PTTK na polanie Przysłop[3].
Przez Równiański Wierch biegną znaki czerwone, niebieskie i zielone szlaków turystycznych prowadzących wspólnie od schroniska na polanie Przysłop na Baranią Górę. Tu też od letnich szlaków odgałęziają się w kierunku zachodnim (na grzbiet Przysłopu) czerwone znaki szlaku narciarskiego, sprowadzającego do schroniska na polanie Przysłop[4].
Przypisy
- ↑ a b MirosławM. Barański MirosławM., Beskid Śląski, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2007, s. 239,243,253, ISBN 978-83-89188-71-7 .
- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-06] .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-05-22] .
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: „Compass”, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3 .