Ratajczyce
Urząd sielsowietu i biblioteka w Ratajczycach | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | kamieniecki | ||
Sielsowiet | Ratajczyce | ||
Populacja • liczba ludności |
| ||
Kod pocztowy | 225068 | ||
Położenie na mapie rejonu kamienieckiego | |||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
52°20′43″N 23°36′50″E/52,345278 23,613889 | |||
|
Ratajczyce[1] (biał. Ратайчыцы, Ratajczycy; ros. Ратайчицы, Ratajczicy) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim, w sielsowiecie Ratajczyce.
Historia
W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim. Siedziba zarządu gminy Ratajczyce.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim. Siedziba zarządu gminy Ratajczyce[2]. W 1921 miejscowość liczyła 261 mieszkańców, zamieszkałych w 61 budynkach, w tym 254 Rusinów i 7 Polaków. 254 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 7 rzymskokatolickiego[2].
Podczas II wojny światowej cztery osoby z Ratajczyc padły ofiarą zbrodni katyńskiej. Policjanci z posterunku w Ratajczycach st. post. Jan Chyliński, st. post. Józef Kalasanty Kozioł i post. Aleksander Kulesza zostali zamordowani przez sowietów w Kalininie. Wincenty Orłowski, urzędnik Urzędu Gminy Ratajczyce, znajduje się na Białoruskiej Liście Katyńskiej.
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
Bibliografia
- Ratajczyce, pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 538 .
- Ratajczyce, pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 540 .
- Mapa WIG Wysokie Litewskie. [dostęp 2023-04-21]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-04-21]. (ros. • biał.).