Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Krajobraz rezerwatu nad rzeką Juszką | |||
rezerwat leśny | |||
Typ | fitocenotyczny[1] | ||
---|---|---|---|
Podtyp | zbiorowisk leśnych[1] | ||
Państwo | Polska | ||
Województwo | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia | 8 marca 2000 | ||
Akt prawny | Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego Nr. 10, Poz. 149 | ||
Powierzchnia | 575,11 ha | ||
Powierzchnia otuliny | 397,35 ha | ||
Ochrona | czynna | ||
Położenie na mapie gminy Wołów | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||
Położenie na mapie powiatu wołowskiego | |||
51°21′56″N 16°33′16″E/51,365556 16,554444 | |||
|
Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy – leśny rezerwat przyrody w południowo-zachodniej Polsce, na Nizinie Śląskiej, w woj. dolnośląskim, gmina Wołów.
Rezerwat położony jest na terenie Parku Krajobrazowego Doliny Jezierzycy na Wysoczyźnie Rościsławskiej, w dorzeczu Jezierzycy, między miejscowością Wrzosy na wschodzie i Wodnica na zachodzie, około 5 km na północny zachód od Wołowa.
Obszar rezerwatu stanowi objęty ochroną czynną[2] fragment Parku Krajobrazowego Doliny Jezierzycy między rzekami Juszką i Niecieczną. Położony w całości na obszarze Natura 2000 Dębniańskie Mokradła PLH020002[3].
Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy utworzony został na podstawie Rozporządzenia Wojewody Dolnośląskiego Nr 2 z dnia 8 marca 2000 r. (Dz. Urz. Woj. Dolnośląskiego Nr. 10, Poz. 149). W 2010 roku Zarządzeniem nr 1 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu[1] powiększono obszar i utworzono otulinę rezerwatu o powierzchni 397,35 ha. Rezerwat obejmuje: lasy, wody płynące i stojące, grunty leśne oraz łąki śródleśne, o łącznej powierzchni 575,11 ha, utworzony dla ochrony wielu rzadkich gatunków roślin chronionych oraz naturalnych zbiorowisk leśnych. Rezerwat utworzono głównie dla ochrony stanowiska fragmentów lasów łęgowych, zwłaszcza zespołów olsu porzeczkowego i łęgu olszowo-jesionowego, oraz lęgowisk awifauny leśnej i wodno-błotnej[1].
Rezerwat wyróżnia się dużym skupieniem rzadkich i chronionych gatunków roślin i cennych ptaków, z wieloma drzewami pomnikowymi, lęgowiskami ptaków wodno-błotnych i ostojami zwierząt, oraz znacznym stopniem naturalności występujących tu fitocenoz olsu porzeczkowego i pozostającego z nim w układzie przestrzennym wielkopowierzchniowego łęgu jesionowo-olszowego. Zachowały się fragmentarycznie fitocenozy łęgu wiązowo-jesionowego. Dęby stanowią ważny element zbiorowisk grądowych, kwaśnej dąbrowy oraz boru mieszanego. Na uboższych i piaszczystych siedliskach rezerwatu, podstawowym gatunkiem lasotwórczym jest sosna. Występuje ona w drzewostanach mieszanych, najczęściej z dębami i modrzewiem jak i w litych monokulturach. W szacie leśnej dominują szeroko rozpowszechnione fitocenozy suboceanicznego boru świeżego. Tereny bezleśne poza zabudowaniami zajmują łąki i pastwiska, pola oraz stanowiące ważny element krajobrazu bagna i zbiorniki wodne.
Rezerwat charakteryzuje się wieloma siedliskami sprzyjającymi rozwojowi roślinności hydrofitycznej. Są nimi starorzecza, stawy hodowlane (Na Wrzosach), śródleśne młaki, rowy odwadniające oraz strumienie i cieki wodne. Bogata flora rezerwatu obejmuje około 470 gatunków roślin, w tym 21 chronionych. Awifauna liczy około 180 gatunków, w tym 120 lęgowych. Zachowane w stanie naturalnym olsy, o charakterystycznej strukturze kępowodolinowej dna lasu, należą do najpiękniejszych na Dolnym Śląsku.
Na terenie rezerwatu stwierdzono liczne rzadkie lub chronione rośliny. Do najważniejszych należą[4]:
- długosz królewski, największa populacja w województwie
- groszek błotny
- jaskier wielki
- kukułka krwista
- listera jajowata
- podejźrzon marunowy
- śnieżyca wiosenna
- wawrzynek wilczełyko
- wilczomlecz błotny
Turystyka
Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny
- zielony – fragment szlaku przechodzący przez: Wołów, rezerwat Uroczysko Wrzosy, rezerwat Odrzysko, Tarchalice i dalej
Przypisy
- ↑ a b c d Zarządzenie nr 1 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2010 roku (Dz.U.Woj.Doln. Nr 134, poz.2061). [dostęp 2018-06-06].
- ↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu Nr 16 z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Uroczysko Wrzosy”. [w:] Dz. Urz. Województwa Dolnośląskiego poz. 3923 [on-line]. 2012-11-14. [dostęp 2018-09-24].
- ↑ Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2019-04-27].
- ↑ Uroczysko Wrzosy [online], przyrodniczo.pl [dostęp 2018-03-12] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Rezerwat przyrody Uroczysko Wrzosy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-04-27].
- Opis przyrodniczy - Uroczysko Wrzosy
- p
- d
- e
faunistyczne | |
---|---|
florystyczne | |
krajobrazowe | |
leśne |
|
przyrody nieożywionej | |
torfowiskowe | |
wodne |