Rozkład logarytmicznie normalny

Rozkład logarytmicznie normalny
Gęstość prawdopodobieństwa
Ilustracja
µ=0
Dystrybuanta
Ilustracja
µ=0
Parametry

σ > 0 {\displaystyle \sigma >0}
0 μ < {\displaystyle 0\leq \mu <\infty }

Nośnik

( 0 , + ) {\displaystyle (0,+\infty )}

Gęstość prawdopodobieństwa

1 2 π σ x exp ( ( ln x μ ) 2 2 σ 2 ) 1 ( 0 , ) {\displaystyle {\frac {1}{{\sqrt {2\pi }}\sigma x}}\exp \left(-{\frac {(\ln x-\mu )^{2}}{2\sigma ^{2}}}\right)\cdot \mathbf {1} _{(0,\infty )}}

Dystrybuanta

1 2 + 1 2 e r f [ ln ( x ) μ σ 2 ] {\displaystyle {\frac {1}{2}}+{\frac {1}{2}}\mathrm {erf} \left[{\frac {\ln(x)-\mu }{\sigma {\sqrt {2}}}}\right]}

Wartość oczekiwana (średnia)

e μ + σ 2 / 2 {\displaystyle e^{\mu +\sigma ^{2}/2}}

Mediana

e μ {\displaystyle e^{\mu }}

Moda

e μ σ 2 {\displaystyle e^{\mu -\sigma ^{2}}}

Wariancja

( e σ 2 1 ) e 2 μ + σ 2 {\displaystyle (e^{\sigma ^{2}}\!\!-1)e^{2\mu +\sigma ^{2}}}

Współczynnik skośności

( e σ 2 + 2 ) e σ 2 1 {\displaystyle (e^{\sigma ^{2}}\!\!+2){\sqrt {e^{\sigma ^{2}}\!\!-1}}}

Kurtoza

e 6 σ 2 4 e 3 σ 2 + 6 e σ 2 3 e 4 μ + 2 σ 2 ( e σ 2 1 ) 4 {\displaystyle {\frac {e^{6\sigma ^{2}}-4e^{3\sigma ^{2}}+6e^{\sigma ^{2}}-3}{e^{4\mu +2\sigma ^{2}}(e^{\sigma ^{2}}-1)^{4}}}}

Entropia

1 2 + 1 2 ln ( 2 π σ 2 ) + μ {\displaystyle {\frac {1}{2}}+{\frac {1}{2}}\ln(2\pi \sigma ^{2})+\mu }

Funkcja tworząca momenty

Nie istnieje funkcja generująca momenty, jednak wszystkie momenty istnieją i są dane wzorem:
μ k = e k μ + k 2 σ 2 / 2 {\displaystyle \mu _{k}=e^{k\mu +k^{2}\sigma ^{2}/2}}

Odkrywca

John Henry Gaddum (1945)

Rozkład logarytmicznie normalny (albo logarytmiczno-normalny, log-normalny) – ciągły rozkład prawdopodobieństwa dodatniej zmiennej losowej, której logarytm ma rozkład normalny.

Z uwagi na to, że wiele zmiennych naturalnie pojawiających się zastosowaniach jest nieujemnych (rozmiar organizmu, wielkość opadów deszczu w meteorologii, przychód w ekonomii), rozkład logarytmicznie normalny znajduje zastosowanie w statystyce. Andriej Kołmogorow wyznaczył rozkład logarytmicznie normalny jako granicę procesu podziału cząsteczki na dwie kolejne o losowych wielkościach[1]

Definicja

Niech X {\displaystyle X} będzie zmienną losową przyjmująca wartości dodatnie. Zmienna ta ma rozkład logarytmicznie normalny z parametrami μ {\displaystyle \mu } i σ 2 , {\displaystyle \sigma ^{2},} gdy zmienna losowa Y = ln X {\displaystyle Y=\ln X} ma rozkład normalny z parametrami μ {\displaystyle \mu } i σ 2 . {\displaystyle \sigma ^{2}.} Symbolicznie:

X Λ ( μ , σ 2 ) . {\displaystyle X\sim \Lambda (\mu ,\sigma ^{2}).}

Funkcja gęstości zmiennej o rozkładzie Λ ( μ , σ 2 ) {\displaystyle \Lambda (\mu ,\sigma ^{2})} wyraża się wzorem[2]

f ( x ) = { 1 2 π σ x exp ( ( ln x μ ) 2 2 σ 2 ) , x > 0 0 , x 0 {\displaystyle f(x)=\left\{{\begin{array}{ll}{\frac {1}{{\sqrt {2\pi }}\sigma x}}\exp \left(-{\frac {(\ln x-\mu )^{2}}{2\sigma ^{2}}}\right),&x>0\\0,&x\leqslant 0\end{array}}\right.}

Przypisy

  1. A. N. Kolmogorov, Über das logarithmisch normale Verteilungsgesetz der Dimensionen der Teilchen bei Zerstückelung, Dok. Akad. Nauk SSSR, 31, no. 1 (1941), s. 99–101.
  2. Crow i Shimizu 1988 ↓, s. 2.

Bibliografia

  • Edwin L. Crow, Kunio Shimizu: Lognormal distributions. Theory and applications. New York: M. Dekker, 1988, seria: Statistics, textbooks and monographs, 88. ISBN 978-0-8247-7803-3. OCLC 949673344. (ang.).
  • LCCN: sh85078134
  • GND: 4221613-8
  • J9U: 987007536256605171