Słubia
Kontynent | Europa |
---|---|
Państwo | Polska |
Rzeka | |
Długość | 30,2 km |
Powierzchnia zlewni | 177,5 km² |
Średni przepływ | 0,39 m³/s |
Źródło | |
Miejsce | jezioro Białęgi |
Współrzędne | 52°52′18″N 14°32′05″E/52,871667 14,534722 |
Ujście | |
Recypient | Odry |
Miejsce | |
Współrzędne | 52°48′11″N 14°14′11″E/52,803056 14,236389 |
Położenie na mapie powiatu gryfińskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego |
Słubia – niewielka rzeka na Pomorzu Zachodnim w powiecie gryfińskim, o długości 30,2 km i powierzchni zlewni 177,5 km²[1]. Przepływ miarodajny SNQ obliczony dla przekroju ujściowego wynosi 0,39 m³/s. Wypływa ona z Jeziora Białęgi, wpada zaś do rzeki Odry w rejonie Starych Łysogórek. Większość terenu zlewni Słubi stanowią obszary zalesione. Jedynie obszar ujściowy i niewielka część zlewni biegu środkowego ma charakter niewielkich wzniesień w terenie odkrytym. Na całej swojej długości Słubia nie przyjmuje istotniejszych dopływów. Rzeka przepływa przez szereg jezior, z których największe to Morzycko i Narost[2].
Pierwsza wzmianka odnotowana została w 1337 r. jako Slonitz, od którego prawdopodobnie pochodzi późniejsza nazwa niemiecka Schlaube (1589), Schlibbe (1944).
Zobacz też
- Morzycko
- Narost (jezioro)
- Białęgi (jezioro)