Sevier (rzeka)

Sevier
uto-az. Seve'uu
Ilustracja
Rzeka Sevier w hrabstwie Millard, Utah
Kontynent

Ameryka Północna

Państwo

 Stany Zjednoczone

Rzeka
Długość 616 km
Powierzchnia zlewni

29 977 km²

Źródło
Miejsce Góry Skaliste
Wysokość

3060

Współrzędne

37°29′59,0″N 112°30′02,5″W/37,499716 -112,500682

Ujście
Recypient Sevier Lake↗
Współrzędne

39°02′56,1″N 113°08′02,2″W/39,048916 -113,133943

Mapa
Mapa rzeki
Położenie na mapie Utah
Mapa konturowa Utah, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Sevier (uto-az. Seve'uu, hiszp. Rio Severo) – rzeka o długości 616 km, najdłuższa w stanie Utah, której całe dorzecze znajduje się na obszarach tego stanu. Uchodzi do bezodpływowego jeziora Sevier. W swoim górnym biegu rzeka jest nadmiernie wykorzystywana do nawadniania pól uprawnych, na skutek czego jezioro Sevier wysycha.

Bieg rzeki

Organizacja Sevier River Water Users Association (SRWUA) podzieliła główny bieg rzeki na cztery odcinki: Górny, Centralny, Gunnison i Dolny[1].

Odcinek Górny: źródła Sevier znajdują się w północno-zachodniej części hrabstwa Kane na zachodniej krawędzi płaskowyżu Paunsaugunt, skąd rzeka płynie na północ szeroką doliną przez hrabstwo Garfield. Następnie przedziera się przez wąski, 8-kilometrowy kanion Circleville, skąd wypływa w obszerną dolinę w pobliżu miejscowości Circleville. Stamtąd kieruje się na północny wschód w stronę miasta Junction, gdzie łączy się z East Sevier, swym największym dopływem.

Odcinek Centralny: tu rzeka płynie na północ przez hrabstwo Piute ku miejscowości Marysvale, gdzie wpada w kolejny, długi na 13 km kanion Sevier, z którego wyłania się na południe od miasta Sevier. Stąd płynie na północny wschód mijając miejscowości Richfield i Salinę[2].

Odcinki Gunnison i Dolny: po połączeniu się z dopływem San Pitch około 36 km na południowy zachód od Nephi, rzeka skręca na zachód płynąc wzdłuż północnych zboczy Canyon Mountains, a następnie na południowy zachód mijając miejscowość Delta i uchodząc do jeziora Sevier w środkowej części hrabstwa Millard, u podnóży zachodnich stoków Cricket Mountains. Na północnym skraju doliny znajduje się sztuczny zbiornik odpływowy o długości 32 kilometrów o nazwie Sevier Bridge Reservoir.

W ostatnich latach dla ratowania zasobów wodnych SRWUA zainstalowała wzdłuż rzeki urządzenia monitorujące, które informują o przepływie rzeki na poszczególnych odcinkach jej biegu, zapotrzebowaniu kanałów nawadniających i poziomie wody w zbiorniku odpływowym.

Historia odkrycia

W roku 1776 dwaj franciszkanie, Francisco Atanasio Dominguez i Silvestre Vélez de Escalante, szukali drogi pomiędzy Santa Fe w hiszpańskim Nowym Meksyku a Monterey w, również hiszpańskiej, Kalifornii. Wędrując na północny zachód, ekspedycja dotarła do pasma San Juan w Górach Skalistych. Wędrowali wzdłuż rzeki Dolores, dopływu Kolorado, po czym, gdy ich przewodnicy zgubili szlak w pobliżu podnóży Uncompahgre, zawrócili na północny wschód, by znaleźć przewodników w plemieniu indiańskim Ute. Ute – mimo skromnych upominków – nie okazali się skorzy do współpracy, podejrzewali bowiem, że zakonnicy – wbrew głoszeniu, iż wędrują w poszukiwaniu zaginionego konfratra – są forpocztą białych najeźdźców. Jedyny przewodnik, którego dostali, poprowadził ich na północny zachód, do dzisiejszego stanu Utah[3].

Tam dotarli do brzegów Green River, płynącego na południe dopływu Kolorado i nazwali ją San Buenaventura. Wkrótce potem natrafili na Sevier na odcinku, w którym płynie ona na południowy zachód, uznając ją za dolny odcinek rzeki Buenaventura. W oparciu o doniesienia franciszkanów kartograf Bernardo de Miera y Pacheco naniósł na mapę rzekę płynącą na południowy zachód i wpadającą do jeziora, które można uznać za, jeszcze wówczas nie wyschnięte, jezioro Sevier[4]. W załączonej do mapy nocie do króla Karola III Miera zalecał budowę kilku misji w tym rejonie, zaznaczając, iż być może, jest to droga wodna prowadząca do Pacyfiku wprost lub przez połączenie z całkowicie zmyśloną Rio Timpanogos[5][6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Sevier River Water Users Association. [dostęp 2010-06-06].
  2. ↑ Boundary Descriptions and Names of Regions, Subregions, Accounting Units and Cataloging Units. [w:] USGS.gov [on-line]. [dostęp 2010-06-06].
  3. ↑ Waldman i Wexler 2004 ↓, s. 205.
  4. ↑ Waldman i Wexler 2004 ↓, s. 206.
  5. ↑ Waldman i Wexler 2004 ↓, s. 181.
  6. ↑ Van Cott 1991 ↓.

Bibliografia

  • John Waldemar Van Cott: Utah Place Names: A Comprehensive Guide to the Origins of Geographic Names. 1991. ISBN 0-87480-345-4.
  • Carl Waldman, Alan Wexler: Encyclopedia of Exploration. T. !: The Explorers. New York: FactsOnFile, 2004. ISBN 0-8160-4678-6.

Linki zewnętrzne

  • Strona Sevier River Water Users Association


  • VIAF: 315526699
  • LCCN: sh85120453
  • J9U: 987007534063105171