Sieć Feistela
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Sieć Feistela – struktura stosowana w budowie symetrycznych algorytmów szyfrujących, której opis opublikował w latach siedemdziesiątych pracownik IBM Horst Feistel(inne języki).
Sieć Feistela pozwala na szyfrowanie i deszyfrowanie informacji tym samym algorytmem, mimo iż funkcja nie jest odwracalna. Sieć Feistela generuje z tekstu jawnego szyfrogram, a z szyfrogramu tekst jawny. W ten sposób konstruowanie algorytmów szyfrujących znacznie się uprościło, ponieważ nie trzeba się troszczyć o odwracalność funkcji
Tekst jawny dzieli się na dwa równe bloki Funkcja jest właściwym algorytmem szyfrującym. Jako wynik otrzymuje się szyfrogram. Numer kolejnej rundy oznaczany jest indeksem to oznacza iż wynik szyfrowania jest ponownie -krotnie szyfrowany, co polepsza jakość szyfrowania.
Algorytmy zbudowane na bazie sieci Feistela:
- 3DES
- DES
- FEAL
- Twofish