Sieroczyn
wieś | |||
Brama główna do Mini Zoo w Sieroczynie | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | Człuchów | ||
Liczba ludności (2008) | 193 (221 sołectwo) | ||
Strefa numeracyjna | 59 | ||
Kod pocztowy | 77-300[2] | ||
Tablice rejestracyjne | GCZ | ||
SIMC | 0743178 | ||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Człuchów | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |||
Położenie na mapie powiatu człuchowskiego | |||
53°40′02″N 17°18′24″E/53,667222 17,306667[1] | |||
|
Sieroczyn – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie człuchowskim, w gminie Człuchów. Wieś jest siedzibą sołectwa Sieroczyn, w którego skład wchodzą również miejscowości Gozdnica, Skórzewo i Śniaty. Sieroczyn jest położony na zachód od miasta Człuchów (ok. 3 km).
15 lipca 1992 część Sieroczyna (74,11 ha) włączono do Człuchowa[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Charakterystyka
Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
W rejonie wsi i sołectwa odkryto dość liczne znaleziska archeologiczne od epoki kamienia, poprzez epokę brązu do wczesnego średniowiecza. Nowożytna historia wsi rozpoczyna się na początku XIX wieku. W 1864 r. we wsi były 93 budynki, z czego 39 było domami mieszkalnymi. Do zakończenia II wojny światowej Sieroczyn znajdował się w granicach Niemiec i nazywał się Buschwinkel (narożny gaik, lasek na rogu, Gajoróg ?). Po 1945 nosił nazwę Buszewo, a następnie Sieroczyn. Przed wojną we wsi była szkoła, która funkcjonowała również w czasach powojennych do przełomu lat 60. i 70. XX wieku. W Sieroczynie znajduje się nieczynny cmentarz ewangelicki z pochówkami z XIX wieku.
Na terenie sołectwa leży ścisły Rezerwat przyrody Sosny, a w okolicach występuje ciekawa flora bagienna. Spośród występujących tu ssaków należy wymienić: jelenia europejskiego, sarnę, dzika, bobra, lisa, wydrę, kunę czy coraz liczniejsze jenoty. Natomiast bogactwo ptactwa reprezentują: jastrzębie, myszołowy, błotniaki, kruki, bociany białe i czarne, żurawie, łabędzie, czaple, kaczki krzyżówki, gągoły, dzierzby, kowaliki, słowiki, skowronki i inne. Obecnie w Sieroczynie jest 50 posesji (w Gozdnicy – 1, w Skórzewie – 4), w których mieszka łącznie 187 osób (91 kobiety, 96 mężczyźni). Mieszkańcy Sieroczyna w głównej mierze są zatrudnieni w rolnictwie (prowadzonych rodzinnie gospodarstwach rolnych) oraz leśnictwie, ponadto w handlu, budownictwie, transporcie, lecznictwie, oświacie, sądownictwie i innych. Sieroczyńskie rolnictwo to przede wszystkim uprawy zbóż i ziemniaków, a także hodowla zwierząt (świnie, krowy mleczne i opasy, konie oraz drób).
Powierzchnia ogólna sołectwa – 1778,3889 ha; Użytki rolne – 574,397 ha; Użytki leśne – 1116,69 ha; Infrastruktura budowlana – 11,1217 ha; Nieużytki – 15,9416ha; Wody – 16,13 ha.
Mini Zoo
Na terenie miejscowości znajduje się prywatny, bezpłatny ogród zoologiczny Canpol[4].
-
-
-
- Statua goryla
-
-
-
- Tor Gokartowy
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122464
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1167 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Dz.U. z 1992 r. nr 54, poz. 260
- ↑ Canpol ZOO
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Człuchów
Wsie |
|
---|---|
Kolonie |
|
Osady |
|
Osady leśne |
|
Części wsi |
|
Część kolonii |
|
Nieoficjalny przysiółek wsi |
|