Skyhooks
Rok założenia | 1973 |
---|---|
Rok rozwiązania | 1994 |
Pochodzenie | Melbourne, Australia |
Gatunek | hard rock, glam rock |
Aktywność | 1973–1980, 1983, 1984, 1990, 1994 |
Wydawnictwo | Mushroom, Interfusion, Phonogram, Mercury, Attic, United Artists, Festival |
Skład | |
Greg Macainsh Bob Starkie Graeme Strachan Imants Strauks Red Symons | |
Byli członkowie | |
Steve Hill Peter Ingliss Peter Starkie Bob Spencer Tony Williams | |
Strona internetowa |
Skyhooks – australijska grupa rockowa założona w 1973 w Melbourne. Zespół zaliczany jest niekiedy do nurtu glam rock, ze względu na ekstrawagancki wizerunek sceniczny (kostiumy i makijaż)[1].
Skład zespołu ustabilizował się po roku działalności i kilku zmianach personalnych. W grupie pozostali dwaj założyciele: Greg Macainsh (gitara basowa) i Imants „Freddie” Strauks (perkusja). Towarzyszyli im Bob „Bongo” Starkie (gitara), Red Symons (śpiew, gitara i instrumenty klawiszowe) oraz Graeme „Shirley” Strachan (śpiew)[2].
Muzyka Skyhooks wzbudzała w Australii liczne kontrowersje, jako że teksty niektórych piosenek opisywały bez niedomówień życie towarzyskie nastoletniej młodzieży, w tym zażywanie narkotyków, a niekiedy expressis verbis mówiły na temat seksu oraz homoseksualizmu[2]. Zdaniem Iana McFarlane’a, dziennikarza muzycznego i autora leksykonu The Encyclopedia of Australian Rock and Pop, grupa miała ogromny wpływ na australijską kulturę[2].
Dwa spośród pięciu albumów studyjnych Skyhooks trafiły na szczyt tygodniowych zestawień Kent Music Report: debiut Living in the 70's (na 16 tygodni) oraz Ego Is Not a Dirty Word (11 tyg.)[3]. Single, które trafiły na pierwsze miejsce listy przebojów to: „Horror Movie” (styczeń 1975) i „Jukebox in Siberia” (listopad 1990)[3].
W 1977 grupę opuścił Symons, w 1978 także Strachan, który w 1976 rozpoczął karierę solową[2]. Obaj zostali później popularnymi prezenterami telewizyjnymi i radiowymi[2]. Skyhooks kontynuowali działalność do czerwca 1980. Krótkie reaktywizacje zespołu miały miejsce w 1983, 1984, 1990 i w 1994.[2] W 1992 grupa została wprowadzona do galerii sław australijskiego stowarzyszenia przemysłu nagraniowego Australian Recording Industry Association[4].
Graeme Strachan zginął 29 sierpnia 2001 w wypadku helikoptera[5]. W październiku 2005 zmarł jeden z założycieli grupy, wokalista Steve Hill.[5]
Skład
Ostatni skład[6]
- Greg Macainsh – gitara basowa, podkład wokalny (1973-1980, 1983, 1984, 1990, 1994)
- Bob Starkie alias „Bongo Starr” – gitara, podkład wokalny (1973-1980, 1983, 1984, 1990, 1994)
- Graeme „Shirley” Strachan – wokal główny (1974-1978, 1983, 1984, 1990, 1994) – zmarł w 2001
- Imants Strauks alias „Freddie Kaboodleschnitzer” – perkusja, podkład wokalny, (1973-1980, 1983, 1984, 1990, 1994)
- Red Symons - gitara prowadząca, wokal główny, podkład wokalny, instrumenty klawiszowe (1973-1977, 1983, 1984, 1990, 1994)
Pozostali członkowie:[6]
- Steve Hill – wokal wiodący (1973-1974) – zmarł w 2005
- Peter Ingliss – gitara (1973)
- Peter Starkie – gitara (1973)
- Bob Spencer – gitara (1977-1980)
- Tony Williams – wokal wiodący (1978-1980)
Dyskografia
Albumy studyjne
- Living in the 70's (1974)
- Ego Is Not a Dirty Word (1975)
- Straight in a Gay Gay World (1976)
- Guilty Until Proven Insane (1978)
- Hot for the Orient (1980)
Albumy kompilacyjne
- The Skyhooks Tapes (1977)
- The Best of Skyhooks (1979)
- The Skyhooks Box (1982)
- The Latest And Greatest (1990)
- The Collection (1998)
- The Lost Album (1999)
Albumy koncertowe
- Live! Be In It (1978)
- Live in the 80's (1983)
- The Skyhooks Roadcase (1992)
Single
Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||
---|---|---|---|---|
AUS[3][7] | NZL[8] | |||
1974 | Living in the 70's | 28 | — | |
1975 | Horror Movie | 1 | — | |
Ego Is Not a Dirty Word | 2 | — | ||
All My Friends Are Getting Married | 2 | — | ||
Million Dollar Riff | 6 | — | ||
Million Dollar Riff | 6 | — | ||
1976 | Mercedes Ladies (wydany tylko w Stanach Zjednoczonych) | — | — | |
Let It Rock | 26 | — | ||
This Is My City | 32 | — | ||
Blue Jeans | 12 | 3 | ||
1977 | Party to End All Parties | 24 | — | |
1978 | Women in Uniform | 8 | — | |
Megalomania | 93 | — | ||
1979 | Over the Border | 32 | — | |
1980 | This Town Is Boring | — | — | |
Keep the Junk in America | — | — | ||
White Skin Black Sheets (wydany tylko w Kanadzie) | — | — | ||
1982 | Hooked on Hooks | 21 | — | |
1990 | Jukebox in Siberia | 1 | 32 | |
Tall Timber | — | — | ||
1994 | Happy Hippy Hut / Ballad of Oz (Daddy Cool) | 35 | — | |
„—” pozycja nie była notowana. |
Przypisy
- ↑ Skyhooks (Musical Group). [w:] Music Australia [on-line]. National Library of Australia, 2009-06-23. [dostęp 2010-06-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Ian McFarlane: Encyclopedia of Australian Rock and Pop. St Leonards: Allen & Unwin, 1999. ISBN 1-86508-072-1. [dostęp 2010-06-01].
- ↑ a b c David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. St Ives: Australian Chart Book Ltd, 1993. ISBN 0-646-11917-6.
- ↑ ARIA Awards 2009 : History: Winners by Year : 1992: 6th Annual ARIA Awards. Australian Recording Industry Association (ARIA). [dostęp 2010-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-26)]. (ang.).
- ↑ a b Jeff Jenkins, Ian Meldrum: Molly Meldrum presents 50 years of rock in Australia. Melbourne: Wilkinson Publishing, 2007, s. 84, 89, 90, 104-128, 145, 266-267. ISBN 978-1-921332-11-1. [dostęp 2009-11-22].
- ↑ a b Magnus Holmgren: Skyhooks. Australian Rock Database. [dostęp 2010-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-24)].
- ↑ Discography Skyhooks. australian-charts.com. [dostęp 2010-06-01]. (ang.).
- ↑ Discography Skyhooks. charts.org.nz. [dostęp 2010-06-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona zespołu