Stanisław Cymmerman
starszy sierżant | |
Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1894 dane metrykalne |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 1932 |
Przebieg służby | |
Lata służby | od 11 listopada 1918r. do 31 grudnia 1929r. |
Siły zbrojne | Armia Austro-Węgier |
Formacja | Legiony Polskie |
Jednostki | 3 pułk piechoty Legionów Polskich |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Stanisław Cymerman (ur. 21 listopada 1894 - dane z metryki urodzenia Nr.Aktu 131 w Lubaniu, zm. 11 czerwca 1932 we Włocławku) – żołnierz Legionów Polskich, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Stanisław Cymerman[a] urodził się w rodzinie Czesława i Zuzanny z Nowaków. Absolwent włocławskiej 4 klasowej szkoły powszechnej (w której kształcił się w latach 1904 - 1908) i rymarskich kursów czeladniczych.
W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich i otrzymał przydział do 3 pułku piechoty[1]. Ze względu na zły stan zdrowia, po dwóch latach został zwolniony z wojska. W roku 1916 powrócił do Włocławka i został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[2] .
W końcu listopada 1918 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. W szeregach późniejszego 30 pułku Strzelców Kaniowskich wziął udział w obronie Lwowa, podczas której został ranny w rękę. Następnie skierowany do szkoły podoficerskiej, po ukończeniu której został żołnierzem 10 kompanii w III batalionie 30 pułku piechoty. Od kwietnia 1919 roku walczył na froncie ukraińskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej, na początku czerwca 1920 roku w okolicach miejscowości Sielibki i Germanowicze osobistym atakiem zdobył km[1]. Za wykazane wówczas bohaterstwo odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w zawodowej służbie wojskowej. W roku 1924 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza, w którym otrzymał przydział do kompanii granicznej „Druskienniki”, wchodzącej w skład 23 batalionu KOP „Orany”. Służbę w tej kompanii pełnił do 1928 roku[1].
Po przejściu do rezerwy zamieszkał w Rózinowie (gmina Łęg) i pracował jako robotnik. Zmarł w szpitalu im. św. Antoniego we Włocławku i spoczął na włocławskim cmentarzu[b]. Stanisław Cymerman był żonaty, a jego dziećmi byli syn Jerzy i córka Stanisława[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 0850)[3]
Uwagi
- ↑ W biogramie udostępnionym na stronach Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku (https://zolnierze-niepodleglosci.pl/%C5%BCo%C5%82nierz/186841/) nazwisko tego podoficera zapisywane jest jako Cymerman.
- ↑ Dane pochodzą z aktu zgonu nr 233/32 wystawionego przez włocławską parafię pw. św. Jana.
Przypisy
- ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 38.
- ↑ Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku ↓.
- ↑ a b Makowski 1928 ↓, s. 30.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 39.
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Tadeusz Makowski: Zarys historii wojennej 30-go pułku Strzelców Kaniowskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918. Stanisław Cymerman. [dostęp 2020-02-15].